“ทำไมสมุนไพรในร้านมีสภาพเป็นเช่นนี้ หลงจู๊”
ร้านค้าสมุนไพรสกุลจูเป็นร้านสมุนไพรขนาดใหญ่ในเมืองหลวง เสียงดังสนั่นของเศรษฐีจูหรือจูเปาเหวินที่เดินตรวจตราร้านค้าของตนเมื่อเดินเข้ามาหน้าร้านสมุนไพรตระกูลจูที่ไร้เงาลูกค้า ห่อสมุนไพรที่เคยมองเห็นอย่างทั่วไปในร้านก็มีเพียงน้อยนิด หลงจู๊ที่ก้มหน้าก้มตาเขี่ยสมุนไพรอยู่จึงหันกลับมาตอบเสียงเบา
“นายท่าน ช่วงนี้ร้านเราซื้อสมุนไพรได้น้อยขอรับ จึงจัดยาได้บางโรคเท่านั้นทำให้ชาวบ้านไม่ค่อยมาซื้อสมุนไพรที่ร้าน ช่วงเดือนที่ผ่านมาจึงซบเซาไปบ้างเล็กน้อย”
“เล็กน้อย เจ้าดูสิร้านแห่งนี้เมื่อสองเดือนก่อนข้ามาตรวจดู มีสมุนไพรครบทุกชนิดที่ชาวบ้านต้องการซื้อ ที่ผ่านมามีคนนำสมุนไพรมาขายให้ร้านเราไม่เคยขาด ใยช่วงเดือนนี้จึงมีปัญหาเจ้าดูแลไม่ดีใช่หรือไม่”
“มิได้ขอรับ เป็นร้านค้าสมุนไพรอวิ๋นสยาที่เปิดมาเมื่อไม่นานนี้ อยู่ดีๆ เดือนที่ผ่านมาก็เพิ่มราคาในการรับซื้อสมุน
