Korhan’la aynı anda çığlık sesine tepki verip o yöne koştuk. Biz harekete geçerken zeminde kayma ve suya yuvarlanan şeylerin sesleri de geldi. Peşinden Esat’ın,
‘’Pelin, tamam tuttum güzelim. Sakin ol.’’ dediğini duyduk.
‘’Suya mı düştü acaba?’’ dedim koşarken Korhan’a. Onlarla aramızda 30 metre falan vardı ama ağaçlıklı bir yol olduğu için bir çırpıda olay yerine geçmek mümkün olmamıştı. Az önce onları bıraktığımız yere vardığımızda Esat’ı, Pelin’i kolundan tutup kendisine doğru çektiğini ve korkan Pelin’in titrediğini gördük. Esat onu kendisine doğru çekip kafasını göğsüne yasladı ve,
‘’Tamam, geçti, iyisin. Buradayım.’’ dediğini duyduk. Pelin birkaç saniye öylece kaldı ve sonra ben,
‘’İyi misiniz? Ne oldu?’’ dedim yaklaşırken. Pelin kafasını kaldırıp nefes nefese baktı bana. Birden
