T-Brutal รักร้ายนายจอมโหด | 6

2154 Words

วันต่อมา “เดินมาถึงที่จอดรถแล้ว” ฉันเดินนวยนาดพลางคุยโทรศัพท์มือถือกับแฟนหนุ่มด้วยน้ำเสียงหวานหยดย้อยและกะหนุงกะหนิงมาตลอดทาง จากอาคารเรียนที่เพิ่งเรียนเสร็จมาจนกระทั่งมาถึงที่ลานจอดรถ [พรุ่งนี้เกรซมีเรียนกี่โมงเหรอ] “เค้ามีเรียนตอนเช้าอ่ะ แต่ตอนบ่ายว่างนะ” [ตอนบ่ายไปดูหนังกันไหม พรุ่งนี้เราว่างอ่ะ] “พรุ่งนี้ไม่มีทำโปรเจกต์เหรอ?” [ใช่ ๆ พรุ่งนี้พัก] “โอเค งั้นดีเลย ไปดูหนังกัน” [โอเค งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เค้าไปรับเกรซที่คอนโดตอนเช้านะ ตอนบ่ายเราจะได้ไปดูหนังด้วยกันต่อเลย เกรซจะได้ไม่ต้องจอดรถทิ้งไว้ที่มหา’ ลัย] “ก็ได้นะ งั้นพรุ่งนี้เจอกันตอนเช้านะคะ ตอนนี้เค้าว่าจะกลับไปนอนแล้วอ่ะ รู้สึกเหนื่อยมาก ๆ เลย” [ได้ครับผม] “อ๋อ เค้าอาจจะตื่นมาดึก ๆ นะ ยังไงถ้าเค้าตื่นแล้วเดี๋ยวจะทักไปหาอีกที” [ได้เลยครับ...คิดถึงเกรซมาก ๆ นะ] “ปากหวานอีกแล้ว ไม่เจอกันแค่สองวันเองนะ” [ก็คิดถึงอ่ะ สองวันก็เหมือนสองเดือน] ฉันกับแฟนไม่ได้เจอกันมาสองวันแล้วค่ะ เพราะเขาติดทำโปรเจกต์ ทำให้เขาแทบไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่น แม้แต่เวลามาหาฉัน “เว่อร์แล้ว ๆ” [แล้วเกรซคิดถึงเค้าไหม] “คิดถึงสิคะ” [ฮ่า ๆ ชื่นใจจัง] เขาขำออกมาอย่างอารมณ์ดี และเพียงได้ยินเสียงขำของเขาก็ทำให้หัวใจของฉันกระชุ่มกระชวย “แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวเค้าต้องขับรถกลับคอนโดแล้ว” [โอเคครับ ขับรถดี ๆ ล่ะ] “ค่าาา” พอวางสายจากแฟน ฉันก็สตาร์ทรถขับแล่นออกมาจากมหาวิทยาลัยทันที และมุ่งหน้ากลับคอนโดของตัวเอง Rrrrrrrrrr... ขณะที่กำลังตั้งใจขับรถอยู่ จู่ ๆ นังกะเทยวินนี่ก็โทรมาหาฉัน ทั้ง ๆ ที่พวกเราเพิ่งจะแยกย้ายจากกันเอง ฉันหยิบ Airpod มาใส่ แล้วกดรับสายวินนี่เพราะโชคดีที่รถติดไฟแดงพอดี “ว่าไงอีกะเทย?” [อีเกรซซซซซซ] ยังไม่ทันสิ้นเสียงของฉันดี วินนี่ก็แหกปากร้องเรียกฉันด้วยเสียงแตกตื่นปนตกใจ “อะไร?” [กูมีเรื่องจะบอก] “ว่ามา” [หลังจากที่กูแยกกับมึงอ่ะ กูเจอผู้ชายมาตามหามึงด้วยอ่ะ] “ใคร?” ได้ยินดังนั้นก็ทำคิ้วของฉันขมวดมุ่นด้วยความสงสัย ใครกันนะที่มาตามหาฉัน? [ให้ทาย] “กูจะรู้ไหมล่ะ อย่ามาลีลา รีบ ๆ บอกมาเลยว่าใครมาตามหากู ตอนนี้กูกำลังขับรถอยู่อีวิน!!” ฉันแว้ดใส่ปลายสายอย่างหงุดหงิดใจ นี่มันคิดว่ากำลังเล่นเกมเชาวน์ปัญญากับฉันอยู่หรือไง [เออ ๆ กูขอโทษค่าขุ่นแม่] “......” [ติณจ้า ติณมาตามหาหล่อน] “หะ!!!” พอรู้ว่าใครคือคนที่มาตามหาฉันก็ร้องอุทานออกมาอย่างตกใจ [ทำไมมึงต้องทำเสียงตกใจขนาดนั้น มึงกับติณรู้จักกันเหรอ ติณถึงได้มาตามหามึงอ่ะ] วินนี่ทำเสียงสงสัย “ปะ..เปล่า ไม่รู้จัก ว่าแต่มึงตอบเขาว่าไง?” [กูก็ตอบว่ามึงกลับแล้วน่ะสิ] “อ้อ” ฉันลอบถอนหายใจออกมาเบา ๆ อย่างโล่งอก นายนั่นคงพยายามตามหาฉันเพราะเรื่องที่เขาบอกไว้เมื่อวานแน่ ๆ ดีนะที่ฉันเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์มือถือตั้งแต่ปีที่แล้ว ข้อมูลประวัติของฉันที่เขาได้จากสำนักทะเบียนคงจะได้เป็นเบอร์เก่าของฉัน เพราะฉันยังไม่ได้ไปอัปเดตข้อมูลที่สำนักทะเบียน [แล้วเขามาตามหามึงทำไมวะ] “ไม่รู้สิ” ฉันตอบบ่ายเบี่ยงออกไปอย่างไม่ใส่ใจนัก และพยายามไม่เผยพิรุธที่สุดเพราะไม่อยากให้วินนี่สงสัยไม่หยุด [เหรอวะ เออ แต่พอได้เจอติณในระยะใกล้ ๆ ประชิดแบบนี้คือกูแทบหยุดหายใจเลยอ่ะ หล่อเกินต้านทานมากมึง อ๊ายยยย ตอนนี้หัวใจกูยังไม่หยุดเต้นแรงเลยว่ะ] “เออ ๆ เดี๋ยวกูขับรถก่อน มีไรค่อยคุยกันทีหลัง” [ค่า ๆๆ] ฉันกดวางสายวินนี่แล้วหันมาตั้งใจขับรถต่อ โดยที่พยายามไม่เอาเรื่องของนายนั่นเก็บมาคิดหรือใส่ใจให้ปวดหัว พอขับรถมาถึงคอนโดฉันก็รีบจอดรถและเดินเข้าไปในคอนโดทันที ตอนนี้ความง่วงเริ่มครอบงำจิตใจของฉัน จนอยากนอนพักผ่อนแล้วล่ะ แต่เมื่อฉันเดินออกมาจากลิฟต์กำลังจะก้าวเดินไปทางห้องของตัวเอง ฉันก็ต้องชะงักฝีเท้าทันทีด้วยความตกใจ เพราะมีร่างหนาของผู้ชายคนหนึ่งที่ฉันไม่อยากเจอหน้ามากที่สุดกำลังยืนพิงประตูห้องของฉันอยู่ ฉันมองเขาด้วยความสงสัยปนไม่พอใจที่เขารู้ว่าฉันอยู่ที่นี่ จึงได้หายใจเข้าเต็มปอดแล้วเดินตรงเข้าไปหาเขาอย่างไม่สบอารมณ์ “มาที่นี่ได้ไง!?” ฉันส่งเสียงไม่พอใจพร้อมทำหน้าบึ้งตึงใส่เขา อยู่ ๆ เขาโผล่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แถมยังรู้จักหมายเลขห้องของฉันอีก “ขับรถมา” เขาหันมาตวัดตามองฉันและตอบอย่างไม่ทุกข์ร้อนอะไร ใบหน้าเรียบนิ่ง “ฉันหมายถึงนายรู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่นี่!” ฉันเริ่มขึ้นเสียงใส่อย่างอดกลั้นไม่อยู่ ก็มันโมโหนี่หว่า ฉันพยายามออกห่างแต่เขาก็พยายามเข้าใกล้ไม่หยุด “ก็ไม่ยากเท่าไหร่” เขาไหวไหล่ตอบด้วยใบหน้านิ่งเฉย “หึ เก่งดีนี่!” “จะเข้าห้องไม่ใช่เหรอ เปิดดิ” เขาขยับออกจากบานประตูที่ยืนพิงก่อนหน้านี้ให้ฉัน แล้วไปยืนกอดอกมองฉันอยู่ข้าง ๆ แทน ทำหน้าเหมือนรอคอยให้ฉันใช้คีย์การ์ดเปิดห้อง “นายต้องการอะไรกันแน่!?” “เคยบอกไปแล้ว” “อยากคบกับฉันงั้นเหรอ?” “......” เขาไม่ตอบแต่ทำลอยหน้าลอยตาและเสมองไปทางอื่น “นายมันประสาทแดก!” “เปิดประตูห้อง แล้วเข้าไปคุยกันข้างใน” เขาถอนหายใจออกมาเล็กน้อย แล้วใช้สายตาดุ ๆ แกมบีบบังคับให้ฉันเปิดประตูห้องสักที “ทำไมฉันต้องให้นายเข้าไปในห้องด้วยไม่ทราบ!” ฉันเชิดหน้าใส่เขาอย่างท้าทาย “ทำไมจะเข้าไม่ได้?” เขาโน้มใบหน้าลงมาจ้องหน้า แล้วหยักคิ้วและเหยียดยิ้มให้ฉันอย่างร้ายกาจ ทำเอาต่อมโมโหของฉันยิ่งทำงาน “แล้วนายมีสิทธิ์อะไรล่ะ!?” “สิทธิ์เหรอ สิทธิ์ในการเป็นผัวเธอไง!” “นาย!!” คำว่า ‘ผัว’ ที่เขาเปล่งออกมาจากปาก ทำให้ฉันต้องเบิกตาออกกว้างอย่างตกตะลึงและไม่ชอบใจนัก กล้ามาก กล้าเอาปากเน่า ๆ มาเปล่งคำนี้กับฉัน รู้ไหมว่ามันแสลงหูมากแค่ไหน! แต่ในขณะที่ฉันกำลังยืนจ้องหน้าเขาอยู่อย่างไม่ยอมลดละ เขาก็ฉวยโอกาสดึงคีย์การ์ดในมือของฉันไปแตะเปิดประตูห้อง ก่อนที่จะถือวิสาสะเดินนำเข้าห้องไปอย่างหน้าตาเฉย “ออกไปจากห้องของฉันเดี๋ยวนี้!” “ไม่ออก!” เขาหันมาตอบฉันอย่างไม่สบอารมณ์เล็กน้อย แต่คนที่ควรทำสีหน้าแบบนั้นมันควรเป็นฉันไม่ใช่เหรอ!! “ไร้มารยาท!” ฉันตะคอกใส่เขาอย่างเดือดดาล แต่เขาก็ไม่สะทกสะท้านเหมือนเดิม เหมือนคำก่นด่าของฉันเปรียบเสมือนคำอวยพรสำหรับเขา “หึ ปกติ” เขาแสยะยิ้มมุมปากก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ แล้วเดินสำรวจดูภายในห้องของฉันอย่างไร้มารยาทและถือวิสาสะที่สุด “แค่ก ๆๆ” ควันบุหรี่ที่เขาพ่นออกมาลอยฟุ้งกระจายเต็มห้อง ทำให้ฉันสำลักและยกมือขึ้นมาอุดจมูกตัวเองแทบไม่ทัน “เลิกสูบสักทีไอ้บุหรี่บ้า ๆ นี่!” ฉันตะโกนใส่เขา ทำให้คนที่กำลังจะเปิดประตูห้องนอนของฉันถึงกลับชะงัก แล้วหันมามองหน้าฉันแบบเรียบนิ่ง ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ ๆ “ออกไปจากห้องของฉันเดี๋ยวนี้!” “......” “และก็เลิกยุ่งกับฉันสักที!” “ไม่เลิก!” “อะไรของนาย ฉันไม่อยากคบกับนายฟังไม่รู้เรื่องเหรอ ฉันมีแฟนแล้วโว้ย!!” ฉันตะคอกใส่หน้าเขาไปอย่างเหลืออด จนเขาถึงกับชักสีหน้าไม่พอใจพลางขบกรามแน่นเหมือนพยายามข่มกลั้นอารมณ์อยู่ “ช่างแฟนดิวะ ฉันไม่สนใจเพราะฉันคือผัวของเธอ!” “นายไม่ใช่ผัวฉัน!!” “ไม่ใช่ผัวได้ไง เราได้กันแล้ว! แถมฉันก็ยังเป็นคนแรกที่ได้ซิงของเธอซะด้วย” ฟู่วววววว~ ฉันสูดลมหายใจเข้าปอดและพรูมันออกมาอย่างแรง ก่อนจะตะคอกใส่หน้าของเขาไปอีกรอบอย่างทนไม่ไหวจริง ๆ “มึงก็เอาคนอื่นเหมือนกันไม่ใช่เหรอวะ!” ฉันตะคอกออกไปด้วยแรงอารมณ์ที่โกรธและโมโหแบบสุดขีดจนเผลอพูดคำหยาบออกไป “เธอว่าไงนะ!!” เขาเบิกตาโตแล้วถลึงตาใส่ฉันอย่างโกรธจัดที่ฉันเรียกเขาไปว่า ‘มึง’ “มึงไง! มึงก็เอาคนอื่นแล้วมาเสนอหน้าว่าเป็นผัวกูทำไม ไปเสนอหน้าเป็นผัวกับผู้หญิงที่เคยเอาดิวะ อย่ามายุ่งกับกู!!” ฉันพูดออกไปอย่างเหลืออดกับเขาเต็มทน มันจะอะไรนักหนากับฉัน แค่เคยมีอะไรกันแค่ครั้งเดียวเอง แถมเป็นครั้งเดียวที่ฉันไม่ได้เต็มใจเลยด้วยซ้ำ “กูอยากได้มึง พอใจหรือยังวะ!” เขาตะคอกใส่หน้าฉันกลับด้วยอารมณ์ที่ฉุนเฉียวไม่แพ้กัน “อยากได้? อยากได้กูทำไม ติดใจกูเหรอ...หรือรักกู!?” “......” พอเขาได้ยินประโยคที่ฉันพูดออกไปก็สตั้นไปเลยทันที แล้วจู่ ๆ ทุกอย่างก็นิ่งสงบไป เพราะเขาไม่พูดอะไรออกมาอีก เอาแต่มองจ้องตาของฉันด้วยแววตาสั่นไหวและหลุกหลิกไปมาเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ในหัว “บอกมาดิ!” “กู...แค่อยากได้” “......” “ไม่ได้รักมึง!” เขาพูดออกมาด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ก่อนจะแสยะยิ้มมุมปากร้ายกาจให้ฉัน “ก็ดี!” ฉันกระแทกเสียงใส่และมองเขาตาขวาง “กูอยากได้มึง และมึงต้องมาเป็นที่รองรับอารมณ์ของกู!” “ว่าไงนะ!!?” “เวลาที่กูอยากได้ มึงต้องให้กู” “มึงคงเป็นบ้าจริง ๆ สินะ ใครเขาจะยอมมึงกันวะ!!” “ถ้ามึงไม่ยอมก็เตรียมโดนแฟนของมึงทิ้งได้เลย เพราะกูจะบอกเรื่องที่มึงเอากับกู และจะทำทุกวิถีทางให้มันเลิกกับมึง!” เขาขู่ด้วยสีหน้าและแววตาเหี้ยมเกรียม ทำเอาฉันไปไม่เป็น กัดฟันกรอดและเข็นเคี้ยวเขี้ยวฟันอย่างโกรธจัด “ไอ้โรคจิต!!” “หึ ๆๆ” เขาแค่นหัวเราะในลำคออย่างไม่สะทกสะท้าน เอาแต่แสยะยิ้มมุมปากเย้ยหยันให้ฉัน ทำเหมือนตัวเองอยู่เหนือกว่าฉัน “......” ฉันพูดอะไรไม่ออกเลยค่ะ ได้แต่ยืนตัวสั่นเทากำมือแน่นด้วยความโกรธเป็นไฟ “ว่าไง?” “มึงคิดเหรอวะว่าแฟนกูจะเชื่อ!” “หึ เชื่อไม่เชื่อก็ลองดูแล้วกัน” “หมายความว่าไง?” “คลิป” เขาพูดออกมาหน้านิ่ง ๆ แต่กลับทำให้หัวใจของฉันกระตุกวูบด้วยความตื่นตระหนกและร้อนรนใจ “คลิปอะไร!?” “คลิปตอนมึงเอากับกูไง” เขาทำหน้าเหนือกว่า “วันนั้นมึงอัดคลิปไว้เหรอวะ!!?” “วันนั้นกูไม่ได้อัด” “แล้วมึงจะเอาคลิปที่ไหนไปแบล็กเมล์กูไม่ทราบ!” ฉันว่าเขาน่าจะไม่ปกติจริง ๆ แล้วล่ะ เอาเรื่องคลิปมาขู่ทั้ง ๆ ที่ไม่มีเนี่ยนะ เหอะ! อยากจะขำกลิ้งลิงกับหมา “ก็คลิปวันนี้ไง” “อะไรของมึง!?” ฉันไม่เข้าใจในสิ่งที่เขากำลังพูด จึงขมวดคิ้วถามกลับอย่างสงสัย เขาไม่ตอบ แต่แสยะยิ้มอย่างร้ายกาจออกมา ก่อนที่จะค่อย ๆ เดินเข้ามาหาฉันอย่างช้า ๆ จนฉันต้องรีบเดินถอยหลังหนีแบบลุกลี้ลุกลนจนกระทั่งมาชนกับผนังห้อง ปั่ก! พอแผ่นหลังของฉันชนเข้ากับผนังห้อง เขาก็ใช้มือแกร่งดันตัวของฉันให้แนบชิดไปกับผนังห้อง จนไม่สามารถขยับตัวหนีออกจากลำตัวของเขาที่คร่อมร่างของฉันไว้ได้เลย ลมหายใจอ่อน ๆ ที่เขาพ่นออกมามันทำให้ฉันรู้สึกหวิว ๆ ในใจอย่างบอกไม่ถูก “ก็ถ่ายแม่งวันนี้จะไปยากอะไร!” “มะ..หมายความว่าไง!!?” “กูจะเอามึงและถ่ายคลิปเอาไว้ให้แฟนมึงดูเป็นขวัญตาไงวะ! หึ ๆ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more