" อู้บบบบบ! อู้บบบบบ "
" ......."
" ไอ๋อ้าาาาา! "
เสียงอู้อี้นี้ไม่ใช่ใครที่ไหน หมอบลูนั่นเอง ด้วยท่านอนคว่ำ และมือไขว้หลังถูกพันธนาการกับเนคไท้ในตอนนี้ หล่อนคงอึดอัดน่าดู ต่างกับคุณคอป ชายร่างสูง หน้าตาหล่อเหลา ทว่าแดงระเรื่อเพราะความเมา ยืนเท้าสะเอวยิ้มกริ่มอยู่ เขารู้สึกขำไม่น้อย
" อะไรนะ ผมไม่เข้าใจ"
" อ่อยอั๊นเอ้!!!! "
" ห๊ะ "
" ไอ่อ้าเอ้ยยยยย "
" พูดอะไรของคุณ"
" ฮะ โฮกกกกก"
" ฮ่าๆๆๆ"
ก่อนจะโก่งตัวขำเป็นกุ้ง กับท่าทางของเธอ ส่วนเธอใช่ว่าจะเล่นด้วย ตาที่เคยหวานฉ่ำเบิกกางออก ตะลึงใส่ทั้งที่มองไม่ถนัด ท่านอนคว่ำมันทับหน้าอกอวบหยุ่นจนเธอหายใจไม่ออก ความเซ็กซี่ไม่ใช่อยู่ตรงหน้าเหยเกขมวดคิ้วนั่นอย่างเดียว ทว่าลำคอระหงที่ขึ้นกล้ามเนื้อเป็นเอ็นพร้อมหยาดเหงื่อเกาะไรๆ นั่นด้วย ยิ่งทวีคูณทำให้คนเห็นกลืนน้ำลาย คุณคอปยืนนิ่ง เปลี่ยนแววตาที่ขำขันนั้น เป็นพร่ามัวทันที
...ก่อนกระโจนเข้าห
