Chapter : 22
ข้อความสั้น ๆ ที่เขาส่งมาในเวลา 17:15 น. ปรากฏบนหน้าจอสมาร์ทโฟนของเธอ
กริชญ์ :
“ขอโทษนะครับที่ไม่ได้ทักไปหาทั้งวันเลย...”
กวางพิมพ์ตอบกลับอย่างรวดเร็วด้วยหัวใจที่เต้นแรง
กวาง :
“ไม่เป็นไร...?”
ยังไม่ทันที่เธอจะถามเขาต่อ เขาก็ส่งข้อความอีกครั้ง
กริชญ์ :
“มาเจอผมที่ผับตามโลเคชั่นนี้ได้ไหมครับ...”
คำเชิญที่กะทันหันและไม่คาดคิดทำให้กวางรู้สึกประหลาดใจ แต่เธอก็ตอบตกลงไปอย่างไม่ลังเล
กวาง :
“เข้าใจแล้ว...”
แม้จะไม่เคยก้าวเท้าเข้าไปในสถานที่แบบนี้มาก่อน แต่แรงผลักดันจากความคิดถึงและความอยากเจอเขาได้กลบความกังวลและความไม่มั่นใจในตัวเองจนสิ้น กวางใช้เวลายืนอยู่หน้ากระจกนานกว่าปกติ
เธอเลือกชุดเกาะอกสีดำผ้ากำมะหยี่ที่เนื้อผ้าทาบทับกับผิวขาวเนียนอย่างลงตัว กระโปรงสั้นสีเดียวกันขับให้เรียวขาดูเด่นชัดยิ่งขึ้น และเส้นผมสีดำราวกับเถ้าถ่านที่ถูกรวบไว้อย่างเรียบร้อยกลับยิ่งเน้นให้
