Chapter : 19
คำพูดที่เปรียบดั่งคมดาบแทงเข้ามาถึงใจของกริชญ์ แต่เขาก็ยังคงท่าทีสุขุมเช่นเดิม “หมายความว่าไง?” เขาเลี่ยงตอบตรง ๆ
“ไม่ใช่หรอกเหรอ?” หงษ์ถามพร้อมรอยยิ้มสดใสที่เหมือนซ่อนอะไรบางอย่างไว้
“นั่นแม่ไอ้ชาวีนะ ถึงอาจารย์จะสวย แต่เราไม่กล้าเล่นแม่เพื่อนหรอก” กริชญ์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงจริงจัง ราวกับต้องการให้คำพูดนั้นเป็นเกราะป้องกันตัวเอง
หงษ์หัวเราะเบา ๆ “คงเป็นเราเองที่คิดมากไป ขอโทษนะ”
“ไม่เป็นไร”
แต่ก่อนที่เธอจะเดินจากไป หงษ์กลับพูดขึ้นอีกครั้ง “ระหว่างเรา... ยังเป็นเพื่อนกันได้อยู่ไหม?”
คำถามนั้นดูเหมือนจะเรียบง่าย แต่กริชญ์กลับสัมผัสได้ถึงความจริงจังที่แฝงอยู่ในน้ำเสียง “ทำไมจะไม่ได้ล่ะ”
รอยยิ้มที่สดใสของเธอกลับมาอีกครั้ง “ดีจัง”
ในอดีต ครั้งหนึ่งกริชญ์และหงษ์สนิทกันมาก แต่การที่หงษ์เคยสารภาพรักกับเขาแล้วถูกปฏิเสธ ทำให้ระยะห่างระหว่างทั้งคู่เพิ่มขึ้น แม้เวลาจะผ่านไป แต่บา
