Chapter 7 : แม่เพื่อนอยู่บนโต๊ะอาจารย์ SM NC [ถ่างแข้งถ่างขา]
1366 Words
Chapter : 7
ในแชทสนทนาระหว่างเขาและเธอ
กริชญ์ :
“พี่กวาง ถ้าพี่เสร็จธุระแล้ว มาหาผมหน่อยสิ ที่ห้องเรียนที่พี่สอนผมในคาบแรก”
กวาง :
“พี่ว่างแล้ว และพี่ก็ไม่อยากแค่คุยกัน ตอนนี้พี่คิดถึงเธอมากเลย...”
กริชญ์ :
”ผมแค่อยากจะพูดคุยกับพี่แบบเห็นหน้า ในเรื่องที่เราเป็นลูกศิษย์กับอาจารย์กัน แต่ถ้าพี่ต้องการแบบนั้น...”
กวาง :
“ขอโทษนะ ถ้าพี่พูดแรงไป แต่พี่อยากมากเลยจริง ๆ …กริชญ์ช่วยเย็ดพี่ในห้องเรียนหน่อยได้ไหม...ตั้งแต่คืนนั้นพี่ก็คิดถึงกริชญ์มาตลอดเลยและพี่เองก็เชื่อว่ากริชญ์ก็คงจะรู้สึกไม่ต่างกันกับพี่...”
กริชญ์ :
“แต่ผมไม่มีถุงยางนะ...พี่รังเกียจรึเปล่า...”
กวาง :
“พี่ต่างหากที่ต้องถามคำถามนั้น...เพราะพี่อยากให้กริชญ์เอาสดและแตกในใส่พี่อีกสักรอบ...สานต่อจากเมื่อคืนนั้น...”
ภายในห้องเรียนที่ว่างเปล่า
ที่ที่เงียบสงัดแห่งนี้กลับกลายเป็นสถานที่แห่งความร้อนแรงที่แผ่ซ่านไปทั่ว กวางที่นั่งอยู่บนโต๊ะอาจารย์เผยริมฝีปากออกจากกริชญ์อย่างช้า ๆ ริมฝีปากของเธอเปียกชุ่มไปด้วยความเร่าร้อน น้ำลายที่เชื่อมโยงระหว่างทั้งสองหยดลงอย่างแผ่วเบาแต่กลับดึงสายตาของเขาให้จับจ้องอย่างลุ่มหลง
“พี่ไม่กลัวว่าจะท้องเหรอครับ?” เสียงของกริชญ์ดังขึ้นพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาเอ่ยถามพร้อมกับมือที่เลื่อนไปใต้กระโปรงของกวาง สัมผัสของเขานุ่มนวลแต่แฝงความตั้งใจแน่วแน่ ราวกับนักล่าที่กำลังพินิจเหยื่อ
กวางมองเขาด้วยสายตาที่มั่นใจและเย้ายวนในคราวเดียว “พี่ทำหมันไปนานแล้ว...หรือเธออยากมีลูกกับพี่ล่ะ?” เสียงของเธอนุ่มนวลแต่แฝงไปด้วยความท้าทาย เธอเอนตัวเล็กน้อย ใช้มือค้ำหลังโต๊ะเพื่อขยับสะโพกขึ้นอย่างช้า ๆ เปิดโอกาสให้กริชญ์ดึงชั้นในสีดำตัวจิ๋วออกไป
กริชญ์โน้มตัวเข้าหากวาง ใบหน้าของเขาเปื้อนรอยยิ้มซุกซนขณะที่สายตาจับจ้องไปยังหว่างขาของเธอ ราวกับเด็กหนุ่มที่เพิ่งค้นพบของเล่นชิ้นใหม่ ชายหนุ่มแลบลิ้นเลียริมฝีปากเบา ๆ โดยที่ไม่ละสายตาไปจากร่องรักรางๆ นั้นเลยแม้แต่น้อย
“ให้ตอบตามตรง...ผมยังอยากสนุกแบบวัยรุ่นคนอื่น ๆ อยู่เลยครับ” เสียงของเขาแผ่วเบา แต่แฝงไปด้วยความมั่นใจ มือของเขาลากดึงชั้นในของกวางลงมาตามเรียวขาที่เนียนละมุน ราวกับศิลปินที่กำลังลอกผืนผ้าออกจากผลงานศิลปะชิ้นเอก
ชั้นในเล็ก ๆ หลุดจากปลายเท้าอย่างแผ่วเบา เปิดเผยรูร่องสีชมพูหวานนั้นอย่างไม่หมกเม็ด ก่อนที่กริชญ์จะหยิบมันขึ้นมา สูดลมหายใจลึกอย่างจงใจ กลิ่นหอม ๆ สุดเย้ายวน ที่ติดอยู่กับผืนผ้าทำให้หัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้น รอยยิ้มที่เผยบนใบหน้าของเขาอาจดูโรคจิตวิปริตสำหรับคนอื่น แต่สำหรับกวาง มันกลับเติมเชื้อไฟแห่งความเร่าร้อนในตัวเธอ
“งั้นก็เอาให้เต็มที่...จนกว่าชีวิตนี้จะหาไม่” เสียงของกวางดังขึ้น ขณะที่เธอขยับสะโพกเล็กน้อย ปล่อยให้กระโปรงที่เธอสวมอยู่ร่นขึ้นมาจนเผยให้เห็นขาอ่อนที่เนียนนุ่ม สะโพกของเธอโค้งเว้ารับกับแสงไฟที่ส่องลงมา ราวกับกำลังเรียกเชิญเขาให้ก้าวเข้ามาในโลกของเธอ
กริชญ์หัวเราะเบา ๆ สายตาของเขามองเธอด้วยความท้าทาย “นี่พี่กะจะให้ผมเอาจนหมดแรงตายเลยงั้นเหรอครับ?”
“ถ้าเธอให้พี่ได้...พี่เองก็ต้องการแบบนั้น...” กวางตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เย้ายวน ดวงตาของเธอจับจ้องเขาแน่วแน่ ราวกับสิงโตตัวเมียที่กำลังท้าทายผู้ล่า
กริชญ์เลื่อนมือไปที่ใต้ข้อพับของขาทั้งสองข้างของเธอ จับให้แยกออกจากกันอย่างช้า ๆ การเคลื่อนไหวของเขามั่นคงแต่ก็เต็มไปด้วยความระมัดระวัง ราวกับกำลังเปิดประตูเข้าสู่ความลับที่ซ่อนเร้นมานาน
แววตาของทั้งสองประสานกันในขณะที่หัวใจต่างก็เต้นแรงขึ้น เส้นทางของพวกเขาถูกวาดด้วยความปรารถนาที่ไม่อาจหยุดยั้ง บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยพลังที่ยากจะอธิบาย เป็นการผสมผสานระหว่างความปรารถนาและความเชื่อมั่นในตัวของกันและกัน
กริชญ์จ้องมองกวางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหลงใหล ขณะที่มือของเขาคลายเข็มขัดและรูดซิปกางเกงอย่างช้า ๆ การเคลื่อนไหวทุกอย่างดูเหมือนจะถูกออกแบบมาให้ยั่วยวน ไม่เพียงแต่เธอ แต่ยังรวมถึงตัวเขาเองด้วย
เมื่อกางเกงทั้งหมดของเขาร่นลงไปยังพื้น ตรงหว่างขาของกริชญ์ก็ได้รับการเปิดเผยทุกอย่าง ท่อนเนื้อใหญ่ยาวที่มีเส้นเอ็นปูดโปนล้อมรอบชูชันอย่างเต็มแต่ง กลิ่นอับชื้นที่ยั่วยวนฟุ้งซ่านไปทั่ว มันดูพร้อมแล้วสำหรับการทะลวงเข้ามาในกายเธอ ทำให้เธออดไม่ได้อีกครั้งที่จะกลืนน้ำลายลงคอดังอึก—ความเ****นง่านกำเริบขึ้นมาอย่างกะทันหัน แต่กวางก็ยังคงรักษาท่าที
“หึหึ...ชอบจัง...พี่เป็นผู้หญิงสุขุมเรียบร้อยและตลก ในภายนอก แต่ภายในเป็นคนแรง ๆ และร้ายเงียบอย่างน่าเหลือเชื่อเลย...” เสียงของเขาเบาและแหบพร่า แฝงความท้าทายที่ทำให้หัวใจของกวางเต้นเร็วขึ้น เธอยิ้มบาง ๆ ก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง แต่แฝงไปด้วยความลึกลับ
“ก็เพราะสังคมหล่อหลอมน่ะสิ” กวางเอ่ยพลางเอนตัวพิงโต๊ะเรียนที่เย็นเฉียบ ขณะที่สายตายังคงจับจ้องใบหน้าของเขา
“เจออะไรมามากสินะครับ...” กริชญ์ถามต่อ น้ำเสียงของเขาแฝงความอยากรู้อยากเห็นและความอบอุ่นที่แปลกประหลาด
กวางไม่ตอบในทันที เธอเพียงโน้มตัวเข้ามาใกล้ หยิบมือของเขาขึ้นมาแล้วแนบไว้บนต้นขาเนียนนุ่มของเธอ ความเงียบชั่วขณะนั้นกลับเต็มไปด้วยความหมายที่ไม่อาจอธิบาย
“ใช่...และก็อยากเธอเจอเยอะ ๆ ด้วย...” เสียงของเธอเบาแต่หนักแน่น ราวกับเป็นคำเชิญเข้าสู่โลกที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน “อยากให้เธอมาเป็นของพี่...”
คำพูดนั้นทำให้กริชญ์หัวเราะเบา ๆ ก่อนที่เขาจะโน้มตัวเข้าใกล้เธอ เส้นผมสีเข้มของเขาแตะกับแก้มของเธอ ราวกับลมหายใจของเขากำลังล้อมรอบตัวเธอ
ท่อนเนื้อของชายหนุ่มที่ส่วนปลายสีม่วงอมชมพูจ่ออยู่ที่รูร่องของเธอทะยานเข้าไปสู่ภายใน ทำให้ส่วนลีบเล็กขยายออกกว้างอีกครั้ง มันแหวกว่ายเข้าไปลึกจนมิดด้าม และโดนตอดรัดแน่นขนัดโดยร่องเนื้อที่ชุ่มฉ่ำน้ำสีใสเหนียวหนืด กระทั่งทะลักล้นออกมา
ในช่วงเวลาต่อมา เสียงที่เกิดขึ้นในห้องไม่ได้เป็นเสียงของชอล์กขีดเขียนบนกระดานอีกต่อไป แต่กลับเป็นเสียงครวญครางแผ่วเบาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา ร่างกายของทั้งสองขยับเข้าหากันราวกับจังหวะเพลงที่ประสานกลมกลืน
“กริชญ์...อร๊าง~!! เพลา ๆ หน่อย อย่าเข้ามาสุดในครั้งแรกแบบนี้สิ...พี่ตั้งตัวไม่ทัน...”
“แต่พี่ก็ดูชอบนะครับ..”
“มันก็...อย่างนั้นแหละ...”
“อย่างนั้นมันอย่างไหนล่ะ...”
“อร๊าง~!! อย่างนี้ไง!?”
กริชญ์จับข้อพับใต้เข่าของขาข้างหนึ่งของกวางไว้แน่น ขณะที่มืออีกข้างลูบไล้ไปตามผิวเนียนนุ่มของกวาง ร่างกายของเธอเปล่งประกายใต้แสงไฟอ่อน ๆ ของห้องเรียน ความเย็นของโต๊ะเหล็กตัดกับความร้อนที่แผ่ออกมาจากทั้งสอง
ทุกสัมผัสเหมือนกับไฟที่โหมกระพือ ทำให้ทั้งสองต่างจมอยู่ในพายุแห่งความปรารถนา โต๊ะเรียนที่เคยเป็นเพียงเครื่องมือสำหรับการศึกษา กลับกลายเป็นสถานที่ที่ทุกความรู้สึกถูกถ่ายทอดออกมาอย่างหมดเปลือก
To be continued...
- Writer
