Kafam çok karışmıştı. Aykut’un annesinin benimle ne konuşacağını bilmiyordum ama çok merak ediyordum. Yazdığı numarayı aradım.
‘’Efendim.’’
‘’Dilek teyze, merhaba. Ben Gökçe.’’
‘’Ah, kızım! Nasılsın?’’
‘’Teşekkür ederim, sen nasılsın?’’
‘’Bildiğin gibiyim kızım. İşler nasıl gidiyor?’’
‘’Yoğun…’’
‘’Anladım canım. Allah işini rast getirsin. Ben de seni daha çok meşgul etmeyeyim. Müsait olduğun bir gün bir kahve içelim mi beraber? Seninle konuşmak istediklerim var.’’
‘’Olur tabii, konuşalım. Ben haftasonu uygunum.’’
‘’Tamam, bana da uyar. Ne zaman istersen beklerim.’’
‘’Tamamdır Dilek teyze, görüşmek üzere.’’
‘’Kendine iyi bak kızım.’’
Aykut’la hiç konuşmadığım ama annesiyle de sürpriz bir şekilde konuştuğum enteresan bir günü bitirip, servise binmek için işten çıktım. Aşağı indiğ
