Magkapatid

Chapter 2

Nalalasahan ko na ang aking sariling nerbiyos dahil sa nangyari. Unang pagkakataon ko na makakita ng ganon, at hindi pa nga ako nakahuma, eto na naman. In the past years, hindi ko kailanman nakausap o hindi ako nakalapit ng ganito sa magkapatid.

"Bakit ako hinahanap ni mama?" Bagot na sagot nito sa nakakatandang kapatid.

" Dahil alam niyang ganito ang gagawin mo?" Patanong na sagot rin ni Manuel without breaking his stare on me. His brooding eyes and dark expression made my heart skipped a bit.

Kinagat ni Ezekiel ang labi bago ako tinignan ulit. "Sa susunod wag ka na dito dumaan." hahawakan sana nito ang pisngi ko. I step back and gasped but...

"Isa...Ezekiel.." Banta ulit ni Manuel rito. Papalit pakit ang tingin ko sa nagtatangkarang magkapatid sa aking harap.

"f**k you Manuel!" He raked his hair at agad umalis. Nawala ako sa pagkakakulong niya sa akin. Nakaginhawa ako ng mabuti na kanin ko pa pinipigilan.

Humalukipkip si Manuel, Hindi ko magawang tapunan siya ng tingin. Hindi ko rin alam ang sasabihin dahil wala naman akong dapat sabihin.

Huminga ako ng malalim at yumuko. To show him my respect. Sa magkakapatid, rinig ko siya ang nakatakda sa kanilang kompanya na kasalukuyan niyang pinag aaralan gamayin. Siya rin ang unang anak ng Montenegro kaya dapat lang na galangin ko siya. Lahat naman sila, ginagalang namin dito,hindi ko lang talaga makuha kung ano ang unang gagawin ko kanina dahil sa pagkakagulat sa nakita.

Before I could say a words naunahan na ako nito. "Babanyo ka?" Ang boses nito na malamig at lalaking lalaki. Nakakaintimida,nakakatakot.

Tumango ako ng agaran hindi makatingin sa kanya. Hindi alam ang sasabihin..

"Come on." Mando nito sa akin na ikinabigla ko.

"Po?"

"Samahan kita." He put his hands inside his pocket. I saw his muscles flexed. Kitang kita iyon at bakat sa suot niyang polong puti..nakabukas din ang dalawang butones sa itaas. Nakasilip doon ang balahibo niyang nakalatag sa malapad niyang dibdib.

Dumapo ang tingin ko sa mukha niya. His eyes glint of darkness. Seryosong seryoso siya na nakatingin sa akin.

"Your dress is too short. I saw how boys watch you earlier..madilim dito. Delikado."

"Lalaki rin po kayo a?" Nakagat ko nalang ang labi dahil sa nasabi ko. Naman! Naman! Bakit ko yun nasabi!

His brows furrowed abit and his lips rose.

"Bakit? Anong naiisip mo na gagawin ko sayo?" Unti unti siyang lumalapit sa akin. I almost choked out my heart. Inatake ng pabango niya ang ilong ko. Naramdaman ko rin ang lamig ng dingding sa aking likod.

"W-Wala po." Lumibel ang ulo ko sa dibdib niya. Ganon siya kataas! Nakikita ko ang malapad niyang dibdib at naamoy ko ang pabango niya. Gusto ko iyong ibulsa at iuwi sa bahay!

"Hindi ka dapat nagsusuot ng ganyan kung ayaw mong matripan."

Umiling ako. "W-Wala na po akong ibang damit.B-Bibili ako s-sa susunod."

Tumango siya ng marahan. Ramdam ko ang titig niyang mariin sa akin.

"K-Kuya.." Wala sa sarili ko'ng hawakan ang dibdib niya at itulak siya na lumayo. Nagpatianod ito ng konti pero hindi sapat..

"A-Aalis na ako kuya.." sabi ko rito. Dahil matanda siya sa akin kuya itatawag ko lalo na sabi ni lola, kuya raw itawag ko sa mga nakakatanda sa akin o ate.

I stiffened when his hands slipped down on my waist and he pinned me on place.

"Ikaw ba yung pumasok sa kwarto ko noon?"

My eyes widened. Naalala yung mga nangyari noon na hindi ko sadyang mapunta sa kwarto niya. Sa sobrang mangha ko sa mansyon nila nilibot ko lahat. Tsaka bata pa ako noon.

"Ikaw,diba?" ulit nito.

Pumikit ako ng mariin. "K-Kuya..di ko na kaya." Maiiyak na ako. Nahihiya ako lalo na ng umagos ang tubig mula sa gitna ng hita ko.

"What the heck.."mura nito ng yumuko siya at makita ang tubig. Naihi na ako! Nakaihi na ako sa aking panty dahil ayaw nila akong pakawalan!Nakakahiya!

Natulak ko siya bigla. Kasabay ang pagdaan ng mga sosyalerang mga dalawa. Isa ma doon ang anak ng mayor nang karatig lugar namin.

"Oh my god?! naihi ka bata?!" Sapo nito ang dibdib at natatawa sa akin.

Sinikop ko agad ang palda ng aking dress. Napayuko ako sa kahihiyan. Sobrang init ng mukha ko. Hindi rin ako makatingin kay Manuel. Sobrang nakakahiya.

Their laughters echoed on the corridors. Nangingilid narin ang luha sa aking mata.

"Ano ba yan! dito kapa nagkalat. So embarassing!"

"Oh Manuel! Pasensya kana sa mga babaeng taga rito a. Meron kasing walang manners. Tsaka meron rin walang pinag aralan dahil pulubi."

"Haciendera yata to e."

"Yan? Haciendera? Oh god. Ang dami nga nila sa labas . Kaya ayokong makipaghalubilo."

Sa sobrang sakit ng salita nila pinili ko nalang ang tumakbo. I'll run so I can't hear their judgements. Tanggap ko na mahirap kami pero ang sakit pala pag ikaw na mismo nakarinig mula sa bibig ng iba.

Sa aking pagtakbo ang siyang pag dulas ng aking sandal sa basa ng sahig.

"Ahh!" Tili ko kasabay ang pag pikit. Nag aabang na bumagsak ang katawan sa sahig pero may humawak at humila sa akin.

"Manuel! What the...bitawan mo yan!" saway ng isa na tila matagal na itong kilala.

Marami pa sila ang umungol at tumutol nag ingayan sila. Manuel didn't mind if my dress is wet. Kinarga ako nito lalo na't nakaramdam ako ng kirot sa aking paa.

"Manuel!-"

"Shut the f**k up and leave.." Malamig na tugon nito habang karga ako . Nagyuko ako ng ulo sa kahihiyan at binaon ang mukha sa dibdib nito. Hindi ko na nakita ang reaksyon ng mga babaeng mapanghusga.

"Kaya k-kong, lumakad." My tears started to fall. I cried all the frustrations. Samu't sari na ang emosyon ko sa mga nangyari. Di ko naman sinadya makaihi. Hindi ko na talaga kaya ng oras na iyon.

He didn't budge and listen instead,he held me tight. I can smell his expensive musk freely.

Bawat dingding may nakikita ako'ng antigong mga larawan. Hindi kumpleto sa aking isipan ang detalye dahil binabaon ko minsam ang mukha sa dibdib lalo na kapag may nakakita sa amin. Naiisip ko na rin na baka ,hinahanap na ako ni lola.

Bumukas ang kulay itim na pinto. Expensive big jars, flatscreen tv, large red carpet and the dark cushion of the bed ang unang nakita. Pangalawa,ang mga nakakristal na koleksyon yata nito sa mga laruan na sasakyan. Bawat style nun ay kakaiba at halatang mamahalin. May mga nakita akong nakakahon na diploma niya at nakakahon na mga achievements nito. Ang dami!

"Sit.." Sabi nito sa akin at tinuro ang kama. Nagdalawamg isip ako pero ng makitang nababasa ang sahig tumakbo ako papunta sa gilid ng dingding at dumikit doon.

"What are you doing?!" sabi nito sakin.

Napakurap kurap ako. "Nababasa yung sahig.B-Baka mabasa rin ang k-kama.."

He closed his eyes and massage his temple. Nilapitan niya ang intercom at may sinabi doon. Namangha ako dahil hightech talaga ang mansyon nila.

"Ben, kumuha ka ng dress sa kwarto ni mama. Pakidala narin ng pagkain kahit ano. Make it faster."

Sabi nito dito sinulyapan niya ako bago siya bumukas ng cabinet niya at humila ng t shirt doon. Halos lumuwa rin ang mata ko ng hinubad niya iyon na walang paalam sa akin. Nasilayan ko ang perpekto niyang katawan. Sa mga model ng brief kolang ata nakita ang ganyang mga katawan. Model ng brief talaga huh?

Ilang sandali pa may kumatok sa pinto. Binuksan niya iyon ng konti at kinuha ang inabot ng kung sinuman ang nasa labas.

May nilapag siyang pagkain sa kama at lumapit siya sa akin. Napalunok ako.

"Get change.."Inabot nito sa akin ang kulay abong dress na mamahalin. Kung hindi ako basa hindi ko ito tatanggapin ,hindi rin pwede damit niya ang hiramin ko. Baka mahospital si lola at lolo!

I tried to step pero napangiwi ako sa sakit ng aking paa. Tila nakita rin nito iyon. Huminga ito ng malalim at lumapit sa akin..

"Take off your clothes.."

"P-po?!" napalakas ng konti ang aking boses.

His forehead creased and he evilly grinned. "Don't worry,hindi ako pumapatol sa bata.."

Nakaramdam ako ng inis sa sinabi niya. Ibig niyang sabihin hindi ako maganda at walang kurba ang katawan ko para masabi niyang bata ako?!

Walang sabi ko'ng hinubad ang dress ko sa harap niya. Hindi ko siya tinapunan ng tingin. Ewan ko kung bakit big deal sakin na hindi manlang niya nakikita ako bilang babae at dalaga.

Naka panty at bra nalang ako ng hablutin ko yung dress sa kanya. Pero hindi niya binigay hindi niya binitawan. Nakaramdam ako ng kaba sa walang isip na kilos ko.

''Ang d-dress kuya.." Nilukob ako ng kaba at nanginig ang boses.

His jaw clenched. "Huwag na huwag mo'ng gagawin yan sa harap ng ibang lalaki,maliwanag?" Diin na sambit nito.

Yumuko at hinila ang dress sinuot ko iyon. Bigla namang bumukas ang pinto nasilawan kami agad ng ilaw galing sa labas ng pinto.

"Manuel, Can I...What the hell..Manuel!" Mura ni Ezekiel.. s**t! Naku!

Sinubsob ako ni Manuel sa dibdib niya at hinila ang dress ko pababa. Narinig ko ang mura ng isa.

"Leave us..Ezekiel".

"Anong ginawa mo?" narinig ko ng seryoso sa boses nito.

Tinignan ko si Manuel na yakap ako para hindi makita ng kapatid pero nakita parin nito ang mukha ko kanina.

Manuel lips glint with smirk. "Ano sa tingin mo?"

Ezekiel eyes darkened more.. Napayuko ako at tinulak si Manuel. Wala na akong gagawin nakabihis na ako.

"S-Salamat.." sabi ko rito at umalis na.

Tinakbo ko ang pinto ng pigilan ako ng Ezekiel sa braso. He look at me intently.

"Anong nangyari?" diin na tanong nito..

Umiling ako dito. Dahil wala naman. Tila nagalit yata ito at hinila ako.

"Sabihin mo.."

''Naka-i-''

Hindi pa nakompleto yung sasabihin ko ng itulak ni Manuel si Ezekiel sa balikat..

"Hands off..." banta rin nito. Nagpapalit palit ang tingin ko sa kanila..

Ezekiel threw a daggers look to Manuel. "Hindi porket nagdalaga na-"

"Shut up!" Pigil ni Manuel dito at sinenyas ang paglabas ng pinto. Tumango ako at walang lingong umalis habang sapo ang dibdib.