ตอนที่ 22 คนชั่ว
“นี่เธอ!”
“ทำไม” มิเกลเชิดหน้าด้วยความท้าทาย “หรือคุณอิจฉาที่พี่ไคย์มีพร้อมทุกอย่าง คุณก็เลยทำตัวเป็นหมาคอยลอบกัด!”
“ฉันบอกให้หุบปาก” ทาคาชิเค้นน้ำเสียงรอดไรฟัน มันเย็นเยือกไปถึงไขกระดูกสันหลัง แต่มิเกลไม่ได้รู้สึกกลัวเลย เพราะแค่นี้ชีวิตของเธอก็พังมากพอแล้ว
“ก็อย่างว่าแหละคุณมันขาดการอบรมณ์สั่งสอน ทำร้ายคนไม่มีทางสู้ จิตใจหยาบกระด้างนิสัยแบบนี้ดูก็รู้ว่าพ่อแม่ไม่ได้สั่งสอน อ๊ะ!”
เพี้ยะ!!!
“ฉันบอกแล้วไงว่าอย่ามาพูดถึงพ่อกับแม่ฉันถ้าไม่อยากตาย!” มือหนาตวัดฟาดหน้าคนตัวเล็กอย่างแรงจนใบหน้าของเธอสะบัดตามแรงกระแทก ทาคาชิตรงดิ่งเข้าไปคว้าหมับเข้าที่คองามระหงทันที “คิดว่าฉันไม่กล้าทำอะไรเธอใช่ไหม!”
“ฮึก...” มิเกลค่อยๆ ยกมือขึ้นกุมแก้มซ้าย ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วเหลือเกิน ผู้ชายคนนี้ตบเธอจนชาไปทั้งหน้า
“ฉันบอกแล้วไงถ้าไม่รู้อะไรให้หุบปาก!!” ทาคาชิเพิ่มแรงบีบที่ซอกคองามระหง
