ตอนที่ 41 ท่าทีเปลี่ยนไป
“ให้ตายเถอะ ฝนตกจนได้! ” ทาคาชิสบถพรางปรายตามองหญิงสาวที่ยืนหน้าเจื่อนอยู่ข้างๆ “เป็นอะไร”
“ฉะ..ฉันกลัวงู ฝนตกแบบนี้พวกสัตว์มีพิษต้องเข้ามาหลบในถ้ำแน่ๆเลย” หญิงสาวมุ่ยหน้าเล็กน้อย
“จะให้ทำไงได้ล่ะ ขืนกลับไปตอนนี้มีหวังอืดกลางทะเลแน่ๆ”
“แล้วที่นี่มีที่พักที่พอจะหลบฝนได้ไหม”
“มี แต่ต้องเดินผ่าฝนออกไป”
“ไกลไหมคะ”
“ประมาณสองร้อยเมตร”
“งั้นไปกันเถอะฉันไม่อยากอยู่ในถ้ำแล้ว กลัวงู” มิเกลกระตุกแขนของทาคาชิเบาๆเชิงบอกว่าไปกันเถอะ
“อืม” ทาคาชิพาคนตัวเล็กเดินไปที่ปากถ้ำ แต่ยังไม่ทันก้าวขาเดินออกไปทาคาชิจึงถอดเสื้อสูทแขนยาวมาบังตัวของเธอไว้
“คุณไม่หนาวหรอคะ” มิเกลเงยหน้าขึ้นถามเพราะตอนนี้ทาคาชิใส่แค่เสื้อเชิ้ตสีขาวบางๆแถมช่วงนี้อากาศค่อนข้างเย็นด้วย
“เลิกถามแล้วเดิน” ชายหนุ่มส่งเสียงเข้มๆ
ทั้งสองเดินออกจากปากถ้ำทันทีแต่ยังไม่พ้นปากถ้ำร่างบางเดินไปสะดุดเข้ากับหินแหล
