มาเฟียล่ารัก

15 ฉันเกลียดผู้หญิงอ่อนแอ

ตอนที่ 15 เกลียดผู้หญิงอ่อนแอ

“เหอะ! คำก็ไอ้ไคย์ สองคำก็ไอ้ไคย์ หน้าฉันเหมือนมันขนาดนั้นเชียวหรอ” ทาคาชิอุ้มร่างเล็กตรงไปยังบ้านพักตากอากาศสุดหรูในเกาะ อุ้มไปบ่นไป ไม่ชอบเวลาที่มีคนมาว่าเขาหน้าเหมือนมัน ทั้งๆที่เขาเกิดก่อน!

บ้านหลังนี้ทาคาชิทุ่มเงินสร้างในราคาหลายร้อยล้านเพราะชอบเกาะแห่งนี้มากจึงทุ่มเงินซื้อไว้เป็นที่สำหรับพักผ่อน มาเฟียอย่าเขาไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวาย นอกจากเพื่อนสนิทอีกสองคนแล้วทาคาชิก็ไม่อยากรู้จักใครอีกเลยเพราะการขึ้นมาเป็นเบอร์หนึ่งได้ย่อมอยากมีคนโค่นเขาลงจากบัลลังก์

ร่างบางถูกวางลงบนโซฟาเบดในขณะที่เนื้อตัวเปียกปอน ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้เข้ามาที่นี่เพราะทาคาชิไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย เพราะผู้หญิงบางคนโครตงี่เง่าเอาแต่ใจและเขาเองไม่ค่อยถูกชะตากับผู้หญิงอ่อนแอซักเท่าไหร่

ร่างสูงปรายตามองคนที่นอนอยู่ข้างๆดวงตาคมนิ่งเรียบไม่แสดงความรู้สึกใดๆ ความจริงน่าจะทิ้งให้เธอตายๆไปซะ เพราะปกติทาคาชิเองก็ไม่เคยเห็นใจใครอยู่แล้ว มือคู่นี้ผ่านเลือดผ่านปืนมานักต่อนัก มันทั้งหยาบกระด้างและไม่มีความปราณี

“เฮ้อ! น่าเบื่อชิบ! ” ทาคาชิยกมือเสยผมด้วยความเบื่อหน่าย ไม่ชอบผู้หญิงอ่อนแอแต่กลับต้องมาเจอผู้หญิงอ่อนแอ

ร่างสูงหยัดกายลุกขึ้นตรงไปยังชั้นสองของบ้านซึ่งเป็นห้องนอนของเขา หยิบเสื้อยืดตัวโคร่งมาชุดหนึ่งพร้อมกับกะละมังและผ้าขนหนูผืนเล็ก

“ทำไมฉันต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย! ” ทาคาชิพ่นลมหายใจอยากหัวเสีย ทั้งเกาะมีแค่ลูกน้องที่เป็นผู้ชายไม่มีแม่บ้านซึ่งเป็นผู้หญิงเลย จำเป็นต้องเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้คนตัวเล็กเอง ทั้งๆที่คนอย่างเขาไม่ควรต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยซ้ำ

มือหนาค่อยๆถอดชุดของเธอออกอย่างไม่อ่อนโยนเท่าไหร่นักตามประสาผู้ชายมือหนัก และทันทีที่ร่างเปลือยปรากฏแก่สายตาของเขา จู่ๆน้องชายที่นอนนิ่งสงบมันแข็งชันขึ้นมาดื้อๆจนปวดหนึบไปหมด

“ฟู่วววว~” ทาคาชิพ่นลมหายใจเมื่อต้องเช็ดตัวให้ร่างบาง จำต้องกัดฟันข่มอารมณ์ไว้กลัวมีอะไรกับเธอทั้งๆที่ยังหลับอยู่

เมื่อผู้ขนหนูเปียกน้ำหมาดๆลากผ่านหน้าอกอวบมันทำให้เขาต้องกัดฟันข่มอารมณ์มากขึ้น เพราะเต้างามคู่นี้มันใหญ่เหลือเกินใหญ่เกินตัวจนน้ำลายไหน มันทั้งขาวผ่องและนวลเนียนจนน่าสัมผัส แต่ทาคาชิรีบสะบัดหัวไล่ความคิดเพราะยังไงซะผู้หญิงคนนี้ก็เป็นแฟนของไอ้ไคย์พอใช้งานจนหนำใจแล้ว ยังไงก็ต้องส่งกลับคืนไอ้ไคย์อยู่ดี

“ให้ตายเถอะ ทำไมมันปวดแบบนี้! ” ร่างสูงขบกรามแน่นเมื่อผ้าขนหนูลากลงมายังเนินภูเขาโหนกนูนของหญิงสาว มันขาวเนียนตามสไตล์เด็กกำลังโตเป็นสาว ตอนนี้ช่วงล่างของเขามันปวดหนึบจนทนไม่ไหวแล้ว ทาคาชิรีบเช็ดตัวอยากลวกๆแล้วใส่เสื้อผ้าให้เธอทันที แล้วรีบผละตัวหนีก่อนที่จะมีอะไรกับคนที่กำลังหลับไม่รู้สึกตัว

ทาคาชิยืนมองตัวเองในกระจกห้องน้ำ ใบหน้าของเขาแดงก่ำ ก่อนเหลือบมองไปยังเป้ากางเกงนูนเด่นที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่มันจะสงบ ตอนนี้อยากปลดปล่อยเหลือเกิน ความต้องการของเขามีมากจนเกินไปอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนจนต้องรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ ฟื้นเมื่อไหร่จะคิดบัญชีให้เข็ดโทษฐานทำให้น้องชายของเขาอยู่ไม่สุข!

น่าแปลกที่เด็กสาวคนนี้มีแรงดึงดูดทางเพศสูงมากจนเกือบทำให้เขาอดใจไม่ไหว หรือความจริงแล้วกำลังติดใจในรสชาติของเด็กสาวแรกแย้ม เพราะตัวของทาคาชิเองไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงที่อายุน้อยขนาดนี้ พึ่งก้าวผ่านการบรรลุนิติภาวะได้ไม่นาน

“อ๊าส์~” มือหนาลูบเป้านูนเด่นเบาๆพรางคิดถึงหน้าเด็กสาว

ความจริงแล้วใบหน้าของเธอเตะตาครั้งแรกตั้งแต่เจอที่สี่แยกไฟแดง นับว่าเป็นเรื่องบังเอิญที่เธอคนนี้เป็นแฟนของไอ้ไคย์ แต่เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมามันทำให้ทาคาชิย่นคิ้วด้วยความสงสัย เขายิงปืนไปนัดเดียวแต่ทำไมโดนสองคนและวิถีกระสุนจากปลายกระบอกปืนของเขาซึ่งเล็งไปที่ไอ้ไคย์มันไม่น่าจะทะลุไปโดนเด็กสาวผู้นี้

หรือว่าจริงๆแล้วไม่ใช่แค่เขาคนเดียวเท่านั้นที่ดักเล่นงานไอ้ไคย์ แต่มันมีอีกคนที่ดักเล่นงานแฟนของไอ้ไคย์เช่นกัน!