Yasak olduğum ama on günde bir bedenime hükmetmek isteyen adamın gözlerine onu can evinden vurmak için gözlerimi kısarak baktım.
*Hayır! Bana bir başka baktığın için...* diye öpüp hırpaladığı dudaklarımı kıpırdattım. Devamını bilerek getirmedim. Devamı onun içinde o ateşin tam ortasındaydı. Güçlü diye bildiğimiz Adar ağa kendi içindeki ateşe doğru yürüyüp o gerçeğe teslim olmazdı fakat. Çünkü o ailesine ve adına zincirlenmişti. Bana gelmesi imkansızdı.
Dizlerinin üstünde gittikçe belirginleşen kaslarıyla soluklanırken omuzları gerildi bakışlarında bir şeyler değişip meydan okurcasına kızıştı.
“Bitecek ama! Bitireceğiz!” diyerek bacaklarının arasındaki dizlerimi tutup kaldırdı ve iki yana açtı. Bacaklarımı kapatmak istedim ama buna izin vermedi. “Bizden de parça parça
