Gözlerine elleriyle perde çeken adamın varlığı sırtını daha yaslanmadan sıcacık etti. Evin bilerek ince bedenini geniş göğsüne yasladı ve iri bedende kaybolduğunda gülümsedi. Gözlerine kapanan ellerin üstüne ellerini koydu. “Kimsin?” diye gülerek sordu.
“Kim olduğumu biliyorsun.” dedi boynuna doğru başını uzatmış saçlarının arasında kısık sesle konuşan yabancı.
“Sen yabancısın.” diye Evin iç çekerek cevap verdi. Kaybolduğu bedenin kokusu ciğerlerini doldurmuş sıcaklığı kalbini sarıp sarmalamıştı.
Arkasındaki yabancı yüzünü sanki saçlarına sürüyor kokusunu içine çekiyor gibi nefes alıp verdi. “Hayır, yabancı değilim.” Ellerini gözlerinden çekince Evin gülümseyerek gözlerini kırpıştırdı ve Adar ağanın odasında kendini bulduğunda huzursuzca yerinde kıpırdandı. O yabancıyı istiyordu
