Oyun... Ortada oynayan biri varsa o da Adar ŞeyhBaran’dan başkası değildi. Korkmaması için şelaledeki havuzda kılını kıpırdatmayan dakikalarca dil döken adam şimdi korkması için göğsünü çıplak elleriyle yarıp korkuyu kalbinin tam ortasına acımasızca bir kibrit çakarcasına bırakıyordu. Delireceğini nasıl çıldıracağını bilmeden üzerine üzerine geliyordu. Bu adama ne yapmıştı? Bir kötülüğü dokunmamış altı üstü sadece öpmüştü.
Öptüğü anların üzerinden geçerken yüzünü nasıl poşunun altından çıkardığını ve teslimiyetle dudaklarına kapandığı günle çenesini acımasızca sıkıp canını bilerek yakan adam arasındaki uçurumda sallandı. Rüzgar çok sert esiyordu. Biraz daha esse sonu görünmeyen o uçuruma düşecekti.
Sıcak soluklarını yudum yudum içtiği Adar ŞeyhBaran çenesini kirli b
