Bulutların üzerindeymiş gibi hisle sarınmıştı. Sıcacıktı. Korunuyordu. İçine hapsolduğu sert bedenin kalp atışları durmaksızın her defasında güçlü vuruşlarla kalbinin atışlarına eşlik ediyor Evin’i uykusunda devamlı ana davet ediyordu.
Arada bedeni sarsılıyordu ama onu sıkı saran adam sayesinde bundan rahatsız duymuyordu. Ağaç yapraklarına çarpan yağmurun sesi ise bir an olsun kesilmiyordu. Üzerine yağıyorsa da hissetmiyordu. Tek istediği yorgun düşen bedenini dinlendirmekti. Duygu silsilelerinde devamlı kayıp dengesini kaybeden bedenini olması gereken yere çekmeye çalışıyordu. İçine nasıl sızdığını bilmediği kaosu yaratan adamın kucağında da nasıl yapacaksa...
Yağmur tanelerinin artık yüzünde ve bedeninde hissettiğinde gözlerini açtı ve koşmaya başladıkları noktada
