ลองรักป่วนหัวใจสองนายเกย์เถื่อน

กูต้องการมึง

ร่างบางหรี่ตามองสำรวจทันทีเมื่อถูกวางลงที่โซฟาภายในคอนโดหรูซึ่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากจุดเกิดเหตุมากนัก

ชายหนุ่มใจดีพาเธอมาทำแผลถึงในห้อง หญิงสาวคิดเข้าข้างตัวเองไปแล้วว่าเขาอาจจะตกตะลึงในความสวยของเธอจนต้องหอบหิ้วเธอมาถึงห้องเขา และหลังจากนั้นเธอกับเขาจะต้องได้ซั้มกันเหมือนในละคร ลิปตาแอบกระหยิ่มยิ้มย่องในใจถึงความคิดบัดสีของตน

"โอ๊ย ซี๊ดดดดดด เชี่ยยยยย!!!!! .

ร่างบางสะดุ้งสุดตัวเพราะถูกล้างแผลด้วยแอลกอฮอ

"ฟื้นแล้วหรอคุณ ผมขอโทษครับเจ็บมากมั๊ย!!!"น้ำเสียงห่วงใยเอ่ยถามขึ้นจากคนตัวโตตรงหน้าที่กำลังคุกเข่าเพื่อจะทำแผลให้เธอ

"เจ็บดิ ถามมาได้ลองมาเป็นเองดูมั๊ยเล่า!!!!"

ลิปตาเสียงดังโพล่งผางเพราะความเจ็บแสบจากแอลกอฮอล้างแผลทำให้เธอลืมตัวลืมคีพลุกหญิงสาวผู้อ่อนแอ ชายหนุ่มนิ่งอึ่งไป ลิปตาเหมือนรู้ว่าตัวเองเผลอหลุดบทบาทที่เล่น เลยปรับน้ำเสียงและอารมณ์ลง

"ฉันหมายถึงมันเจ็บ เจ็บมากๆ อึกๆๆ ฮื้อๆๆ" เอาสิน้ำตาก็มาเรื่องตอแหลยืนหนึ่งไม่เคยแผ่ว

"ผมขอโทษนะครับคุณอย่าร้องไห้เลยนะ หรือจะไปโรงพยาบาลดีมั๊ยครับไปให้หมอตรวจเช็คอาการให้ละเอียด"น้ำเสียงของชายหนุ่มฟังดูเป็นห่วงและอบอุ่มมาก ลิปตาทัชใจมากหน้าก็หล่อขั้นเทพรูปร่างก็สูงใหญ่ล่ำบึก แถมจิตใจยังประเสริฐอีก งานดีขนาดนี้ลิปตาไม่ปล่อยให้หลุดมือไปหรอก หุๆๆ

"ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมากๆ ว่าแต่คุณชื่ออะไรคะ ฉันลิปตา นะคะยินดีที่ได้รู้จัก"

เธอแนะนำตัวเสร็จสรรพพร้อมกับส่งยิ้มหวานและยื่นมือไปเพื่อเช็คแฮนกับหนุ่มหล่อตรงหน้า ชายหนุ่มขมวดคิ้วเล็กน้อยด้วยความแปลกใจที่เธอไม่รู้จักเขา ทั้งที่เธอก็ดูเป็นคนทันสมัยแต่ทำไมไม่รู้จักดาราดังอย่างเขาได้นะ

"ครับ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ ผมกำปั้น"

เขาพูดเพราะมากมีครับทุกประโยคใจลิปตาละลายไปหมดแล้ว

"ชื่อฟังดูแข็งแรงจังเลยนะคะ ''

เธอเอ่ยพรางยิ้มน้อยๆคีพลุกสาวน้อยไร้เดียงสาสุดฤิทธิ์เป็นจังหวะเดียวกับที่มีเสียงกดรหัสประตูหน้าห้องดังขึ้นพอดี

ตั้งใจ ทอล์ค

ผมแกล้งขับรถเฉี่ยวยัยชะนีผีจนล้มก้นจำเบ้ากลางถนน สมน้ำหน้ามันนักนี้ถ้าฆ่าคนแล้วไม่ผิดกฎหมายผมทำไปแล้ว ผมยังรู้สึกโกรธในสิ่งที่นังชะนีนั้นทำไว้กับผมไม่หาย แต่เอาเถอะถือว่าหายกันยังไงผมก็ได้แก้แค้นมันคืนแล้ว ผมจะลืมเรื่องบ้าๆเมื่อคืนให้หมดแล้วกลับมาใช้ชีวิตปกติตามเดิม

แต่ขณะจะทำงานกำปั้นแฟนของผมก็โทรมาขอความช่วยเหลือเพราะเขาดันใจดีเกินเหตุไปช่วยคนประสบเหตุข้างทางไว้แล้วพาไปที่คอนโด

"ทำไมปั้นไม่โทรเรียกรถพยาบาลอ่ะ พาไปห้องทำไม!!!!"

ผมกรอกเสียงใส่ปลายสายอย่างหงุดหงิดที่แฟนผมนั้นเป็นคนอ่อนโยนและใจดีแบบนี้ตลอด ปั้นมันเชื่อคนง่าย

"สงสารอ่ะ ตั้งมาดูแลเขาต่อทีนะปั้นมีถ่ายงานตอนเย็น นี้ไม่รู้เขาจะฟื้นตอนไหน"

"เฮ้อออ ก็ได้ เดียวรีบไป"

ผมรีบบึ่งรถไปที่คอนโดทันที คอนโดนี้เป็นคอนโดของผมกับปั้นเราซื้อไว้คนล่ะห้องเพื่อจะได้อยู่ใกล้ชิดกัน ชั้นบนสุดของที่นี้มีอยู่เพียงสองห้อง ที่ต้องทำแบบนี้เพื่อจะได้ไม่เป็นที่สงสัยของคนอื่น และง่ายต่อการใช้ชีวิตของเราทั้งคู่

ผมรีบกดรหัสเข้าห้องของปั้นและพบกับคนที่ผมเกลียดที่สุดอยู่ในนั้น

"อีชะนีผี!!!''ผมอุทานทันทีที่เจอคนที่แฟนของผมช่วยไว้ นังนั้นก็ตกใจเหมือนกันที่เห็น

"ไอ้เกย์เถื่อน!!!!'' มันจ้องหน้าผมด้วยสายตาอาฆาต

"นี้สองคนรู้จักกันอ๋อ?''กำปั้นถามขึ้นและเหมือนอีชะนีผีจะพูดอะไรต่อผมรีบกระโดดเข้าไปกอดมันพร้อมเอาหน้ามันแนบไว้กับอกผมทันที

"ไงมึง ไม่ได้เจอกันตั้งนาน บังเอิญจังเลยเนอะ กูดีใจจริงๆที่เจอมึงเพื่อนรัก"ผมทำทีว่าเจอเพื่อนสมัยเมื่ออดีตชาติกอดอีชะนีผีแนบอกไว้ไม่ให้มันอ้าปากแพล่มเรื่องเมื่อคืนของผมกับมันออกมา

'มึงอย่าพูดเรื่องเมื่อคืนนะอีดอกกูขอร้อง'ผมกระซิบเสียงเบาขณะกอดตัวมันโยกไปมาให้ได้ยินมัน

"ปั้นนี้เพื่อนของตั้งเอง เพื่อนสมัยเด็กอ่ะ ปั้นรีบไปทำงานเหอะนะเดี๋ยวอีชะนี เอ้ยเดียวเพื่อนคนนี้ตั้งดูแลเอง" ผมรีบออกปากไล่แฟนแสนซื้อไปทำงานทันที ขืนปล่อยให้อยู่นานกว่านี้เดียวอีชะนีผีมันหลุดจากการรัดกุมไปได้มันจะแผล่มอะไรออกมาแน่นๆ

"อ๋อ งี้นี้เองโลกกลมดีจังเลย งั้นก็ดีปั้นจะได้ไปทำงานแบบหายห่วง งั้นปั้นไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อนะจะได้รีบไปทำงาน" ปั้นเอ่ยพรางก้มมองเสื้อผ้าของตัวเองที่เลอะไปด้วยเลือดสีแดงคงจะเป็นเลือดจากแผลอีชะนีผีแน่นๆ ทันทีที่ปั้นเดินหายเข้าไปในห้องนอนเพื่ออาบน้ำผมก็คลายกอดออกจากอีชะนีนรกแตก

ลิปตา ทอล์ค

ใครจะไปคาดคิดว่ามารผจญที่มาเยื่อนจะเป็นไอ้เกย์เถื่อนหน้าหล่อ ขณะที่ฉันกำลังตะลึงทำอะไรไม่ถูกเพราะถูกขัดขว้างทางไปสวรรค์ที่อุตส่าห์จินตนาการไปไกลแสนไกลแล้วว่าคืนนี้ฉันจะได้ซั้มผู้ชายหล่อขั้นเทพที่ชื่อกำปั้นทั้งคืน

ฉันอ้าปากจะด่าไอ้ตั้งใจที่มันเกือบขับรถชนฉันตายกลางถนนอยู่มันก็กระโดดมากอดฉันแนบอกไว้แน่น ฉันได้ยินบทสนทนามโนของมัน และได้ยินมันห้ามฉันพูดถึงเรื่องเมื่อคืน อย่าบอกนะว่าอีเกย์เถือนนี้มันเป็นแฟนกับกำปั้นพ่อหล่อขั้นเทพของฉันต้องใช่แน่นๆคิดเป็นอื่นไปไม่ได้เลยไม่งั้นมันไม่ดูร้อนรนขนาดนี้

"ปล่อยกูซะทีกูหายใจไม่ออก" ทันทีที่มันคลายกอดออกจาฉันได้ฉันก็รีบหายใจเอาอากาสทันที

"มึงมาทำบ้าอะไรที่นี้ อีชะนีโรคจิตมึงรีบไสหัวออกไปเดียวนี้เลยนะ''มันพูดเสียงเบาให้พอได้ยินกันสองคน

"ไม่ กูไม่ไป กูมาทำอะไรก็เรื่องของกูไม่เกี่ยวกับมึง!!!"ฉันตอบกลับด้วยเสียงที่ดังกว่า มันคงกลัวแฟนมันได้ยินรีบเอามือปิดปากฉันไว้ทันที

"โอเค โอเค เรามาคุยกันดีๆ อย่าเสียงดัง ถ้ากูทำอะไรให้มึงไม่พอใจกูขอโทษ อย่าเสียงดังเลยนะ"หน้าตามันตอนนี้ดูร้อนรนมาก สมน้ำหน้า ต้องเอาคืนที่มันเกือบขับรถชนฉันตายให้เข็ดไหนจะข้าวของที่เสียหายไปอีก

"แฟนมึงอ๋อ"

ฉันถามออกไปโดยที่ตอนนี้ฉันนอนราบอยู่ที่โซฟายาวและถูกมันขึ้นคร่อมและกดไหลทั้งสองข้างไว้อยู่

"ไม่ใช่เรื่องของมึง!!!!

จะเอาไงว่ามา ต้องการอะไร บอกมาซะแล้วรีบไสหัวออกไปจากที่นี้''น้ำเสียงร้อนรนขนาดนี้ใช่แน่นๆมันเป็นแฟนกันและมันคงกลัวแฟนมันรู้เรื่องที่มันกับฉันซั้มกัน อร้าย คิดถึงเรื่องเมื่อคืนแล้ววูบวาบไปทั้งตัว มันเป็นเซ็กที่ถึงใจมากเลย แกล้งมันซักหน่อยดีกว่า

"กูบอกความต้องการกูไปมึงก็ให้กูไม่ได้หรอก"

''บอกมาดิ อะไรที่มึงต้องการคนอย่างกูหามาได้ทุกอย่าง เพราะ กู รวย"มันโคตรย้ำและเน้นตรงคำว่ารวย รวยบ้าบออะไรเมื่อคืนมึงยังเป็นเด็กเสริฟอยู่เลยขี้โม้!!

"จ้า คนรวย แต่สิ่งที่กูต้องการเงินมันซื้อไม่ได้อะดิ เพราะที่กูต้องการคือมึง"พูดจบฉันก็ดึงรั้งหน้ามันลงมาจูบทันที

ฉันจงใจดูดปากสีเชอรี่ของมันแถมใช้สกิลขึ้นเทพอันช้ำชองและกร้านโลกจัดการบีบแก้มขาวๆของมันให้มันเผยอปากขึ้นง่ายต่อการสอดลิ้นเข้าไปในปากมัน จากนั้นก็เกี่ยวเอาลิ้นมันมาดูดเล่น ให้มันรู้ซะบ้างว่าเซียนเรื่องจูบคือใคร ........