แสงแดดยามเช้าที่ลอดผ่านม่านสีเทาส่องกระทบใบหน้าของเจ ทำให้เธอค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างงุนงง ดวงตากลมโตมองไปรอบห้อง ก่อนจะตระหนักได้ว่านี่ไม่ใช่ห้องของตัวเอง แต่เป็นห้องนอนของแทนไท
เตียงนุ่มปูด้วยผ้าปูสีเข้มที่มีกลิ่นสะอาดอ่อนๆ แบบที่บ่งบอกถึงตัวตนของเขา เจขยับตัวเบาๆ พลางมองรอบห้องด้วยความเก้ๆ กังๆ ใจเต้นแรงเมื่อความทรงจำบางอย่างจากเมื่อคืนผุดขึ้นมา
เธอหลับไปตอนไหนกันนะ...?
ภาพที่ยังคงติดตา...ริมฝีปากของเขา...
สัมผัสของเขา...
ความเร่าร้อนที่แทบแผดเผาทุกอย่างให้ลุกโชน...
เจรีบมุดหน้าลงกับหมอนทันที รู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ซ่านไปทั่วทั้งใบหน้า หัวใจเต้นโครมครามจนเธอกลัวว่ามันจะหลุดออกมา ก่อนจะนึกขึ้นได้อะไรบางอย่าง เธอก้มมองตัวเองทันที
เสื้อเชิ้ตขาวตัวโคร่งของเขาที่ยังสวมอยู่ตอนนี้... กระดุมทุกเม็ดถูกปล่อยให้เปิดโล่ง เนินอกขาวเนียนของเธอเผยให้เห็นรอยจ้ำแดงที่กระจัดกระจายเต็มไปหมด
“บ้าชะมัด!
