เจนั่งนิ่งไป หัวใจของเธอเต้นแรงจนแทบหลุดออกมาจากอก ใบหน้าร้อนวูบวาบจนแทบไม่อยากเงยหน้าขึ้นมองเขา ขณะที่เธอกำลังพยายามรวบรวมสติ แทนไทก็ยื่นมือมาหมุนเก้าอี้ที่เธอนั่งให้หันมาทางเขา
เจเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยคำถาม
ทำไมโดนจูบอีกแล้วอะ?
เธอเม้มริมฝีปากแน่น ใบหน้าแดงระเรื่ออย่างชัดเจน ก่อนจะเอ่ยถามเสียงเบา
“ทำไมพี่จูบฉันล่ะคะ?”
“อยากจูบ”
เขาตอบตามตรง ไม่มีท่าทีลังเล ดวงตาคมเข้มสบกับดวงตากลมโตของเธออย่างแน่วแน่ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์และแรงปรารถนา
เจนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดเสียงแผ่ว
“พี่อยากจูบ...ผู้หญิงทุกคนแบบนี้รึเปล่าคะ?”
“แค่เธอ”
คำตอบของเขาสั้นและหนักแน่น ริมฝีปากยกยิ้มเล็กน้อยโดยที่สายตาไม่หลบเธอเลย
คำพูดนั้นทำคนตัวเล็กนิ่งอึ้งไปถนัดใจ เธอขมวดคิ้วมุ่น สับสนกับคำตอบที่เรียบง่ายแต่ชวนให้มึนงง
ทำไมเขาตอบคำถามได้มึนขนาดนี้?
ตอบสั้นๆ ใครจะไปรู้
ที่สำคัญ เ
