29. BÖLÜM
ELA DAN
Psikoloğumun odasına adımımı attığım andan itibaren , içime anlam veremediğim bir huzur dolmuştu . Oda , boydan boya camdı ve dışarıdaki açık alana bakıyordu . Ferah ve genişti . Camın hemen önünde beyaz bir koltuk takımı , odanın bir köşesinde ise bebeğiyle ilgili , beşiğe benzeyen bir şey duruyordu . Psikoloğum , beni o eşsiz manzaraya hakim olan koltuklara doğru yönlendirdi . Ben , ayaklarımı istemsizce kapatıp öne doğru eğildim . Gözlerim duvarlarda geziyordu . Duvarlar beyazdı ve üzerlerinde belirgin kartanesi motifleri vardı . Koltuk takımının arkasında , onun masası ve bilgisayarı duruyordu . Oturduğum koltuğun arkasındaysa , bir duvarı kaplayan büyük bir kitaplık vardı . Etrafa , büyülenmiş gibi bakınıyordum . Gözlerimi psikoloğuma diktiğimde ise , onun gözler
