19. BÖLÜM
Kötü haber tez yayılır derler ; iyi haberler vaktinde ulaşırdı insana . İnsan sevdi mi , sevdiğini korumak ister , sarıp sarmalamak isterdi . Zaman acımasızdı , genci yaşlısı yoktu . Kısacası , ölümün ne zaman , nerede , kimden önce ya da kimden sonra olacağı da belli değildi . Yani üç saniyelikti hayat . Belki de öldük ve biz , o ölüm anında gözümüzün önünden geçen anları izliyorduk .
Şemail Teyze , çoktan akşam haberlerini açmıştı . Ela ' dan düğün davetiyesi bekliyordu . "Acaba ne zaman gönderir ? " diye beklemişti garibim . Ah , bilseydi torunu olduğunu ! Böyle beklemez , koşar giderdi . Şüpheleri vardı ama dile getirememişti . Yalnız yaşantısına yazları sanki bir şenlik oluyordu ; o geldiğinde , kızı Aylin gelmiş gibi oluyordu . Evi , yüreği şenlenirdi bir nebze evlat acıs
