ตอนที่ 2
1059 Words
“อ้อ...เพื่อนฉันเองเหมียว นี่ไหว้ชเยนทร์ซะสิ เขามาจากภาคใต้ พึ่งมาถึงเมื่อกี๊นี้เอง”
“สวัสดีค่ะคุณชเยนทร์”
เหมียวยกมือไหว้ ชเยนทร์รับไหว้พลางก็สบาสายตากับเด็กสาววัยใสผมบ๊อบหน้าม้าหน้าตาเหมือนเด็กมัธยมแต่ทรวดทรงเหมือนสาวมหาลัย ทั้งเอวคอดและหน้าอกหน้าใจใหญ่เกินตัวจนหนุ่มใต้ผิวเข้มเผลอมองเสียนานกระทั่งคณิตกล่าวขึ้น
“นี่น่ะเหมียว เป็นเด็กช่วยงานในบ้าน มาอยู่ที่นี่เพราะป้าเขาที่เป็นแม่บ้านคนเก่าฝากฝังมา เข้าบ้านกันเถอะ เหมียวช่วยยกกระเป๋าคุณชเยนทร์เข้าไปในบ้านหน่อย ไว้ที่ห้องข้างบนนะ ห้องที่ฉันไว้รับรองแขกประจำน่ะ”
“ค่ะ...คุณคณิต”
เหมียวรับคำก่อนจะก้มลงเก็บกระเป๋าของผู้มาเยือนและจังหวะที่หล่อนก้มลงนั้นเองทำให้คอเสื้อของหล่อนห้อยลงทำให้เห็นร่องนมโผล่ออกมาขาวอวบ ชเยนทร์ไม่ได้ตั้งใจจะมองแต่เมื่อเห็นแล้วก็ทำให้ถึงกับคอแห้งเหมือนกัน สักครู่ทุกคนก็เข้าไปในบ้าน คณิตนั่งคุยกับชเยนทร์นานสองนานส่วนดวงใจก็รีบจัดของว่างมารับรองเพื่อนป๋าของหล่อนที่หน้าตาดี หุ่นล่ำ และที่สำคัญอายุคราวคุณอาซึ่งดวงใจรู้สึกว่าเขาน่าดึงดูดใจ
ท่าทางคณิตจะสนิทกับชเยนทร์มากเพราะคุยกันถูกคอ ส่วนดวงใจก็นั่งมองหนุ่มใต้ผิวเข้มรุ่นอา มองเขาเวลาพูดสนทนากับป๋าของหล่อนเพลินตาเลยทีเดียว พอตกกลางคืนคณิตก็ให้เหมียวจัดทำอาหารเลี้ยงต้อนรับเพื่อนสนิทรุ่นน้องด้วยอาหารรสชาติอร่อยโดยมีดวงใจนั่งคุยเป็นเพื่อนจนกระทั่งดึกดื่น
เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นปลุกดวงใจให้ตื่นขึ้นในตอนเช้าซึ่งปกติหล่อนจะนอนตื่นสายแทบทุกวัน เด็กสาวลุกขึ้นรับโทรศัพท์มือถือข้างตัวอย่างงัวเงียก็ได้ยินเสียงดังมาตามสาย
“ดวงใจ นี่ป๋าเอง”
“คะป๋า...ว่าไงคะ โทรหาหนูแต่เช้าเลยอ่ะ”
“อันนี้ด่วน ๆ นะ วันนี้ป๋ามีธุระต้องรีบออกไปข้างนอกแต่เช้า อาจจะกลับเที่ยง ๆ จะโทรมาบอกว่าให้หนูช่วยจัดเตรียมอาหารเช้าไว้ให้อาชเยนทร์เพื่อนป๋าหน่อย หรือบอกให้เหมียวมาช่วยก็ได้”
“อ้าว...ป๋าไปไหนล่ะคะนั่น”
“ป๋ามีธุระกะทันหัน เดี๋ยวจะรีบกลับ หนูช่วยอยู่คอยดูแลอาชเยนทร์แทนป๋าด้วย แค่นี้ล่ะ”
“ป๋า...ป๋า...อ้าว...วางสายไปซะละ”
ดวงใจทำหน้ามุ่ยและวางโทรศัพท์ลงข้างตัว บิดยขี้เกียจพร้อมทั้งหาววอด ๆ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วรีบเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำแต่งตัว ซึ่งตอนนี้ข้างนอกก็เริ่มเช้าแล้ว แสงแดดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง ดวงใจเดินลงไปข้างล่างก็เห็นว่ายังเงียบเชียบ หล่อนจึงเดินออกไปข้างนอก ซึ่งบริเวณบ้านของคณิตโอบล้อมด้วยต้นไม้ร่มรื่น เด็กสาวตั้งใจจะเดินกลับเข้าไปในครัวก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงร้องเพลงลอยมาตามลม เสียงนั้นดังมาจากโรงรถด้านหลังบ้าน ซึ่งเป็นโรงจอดรถขนาดใหญ่
หล่อนเดินเลียบไปตามพุ่มไม้ที่คณิตปลูกไว้จนถึงโรงรถก็เห็นว่าเหมียวกำลังล้างรถอยู่ด้านข้าง มันคงไม่มีอะไรเตะตาดวงใจมากมายถ้าหากรถคันนั้นไม่ใช่รถจิ๊ปที่ชเยนทร์ยขับมาจากใต้ เหมียวล้างรถอย่างสบายใจ หล่อนอยู่ในชุดเสื้อยืดรัดรึงจนนมโต ๆ ของหล่อนที่ดันเนื้อผ้าแทบจะดีดเด้งออกมาข้างนอก แถมใส่กางเกงขาสั้นจู่จนเห็นแก้มก้น เหมียวตัวเปียกเพราะหล่อนกำลังใช้ฟองน้ำถูด้านหน้ากระโปรงรถเป็นฟองฟ่อง
“เชอะ! นังเหมียว ล้างรถแต่เช้าเลยนะแก แหม...ล้างรถแค่นี้นะแต่งตัวยังกะพริตตี้ ฉันละหมั่นไส้แกจริงจริ๊ง”
ดวงใจนึกด้วยความหมั่นไส้ ปกติหล่อนไม่ค่อยชอบเหมียวสักเท่าไหร่ เพราะอะไรนะหรือ เพราะเหมียวมักได้รับความเมตตาจากป๋าของหล่อนมากเป็นพิเศษ ดวงใจกำลังจะโผล่หน้าออกไปก็ต้องชะงักอีกเพราะหล่อนเห็นว่ามีใครคนหนึ่งเดินเข้ามาทางข้างหลังเด็กสาวที่กำลังล้างรถอย่างมีความสุข
“เหมียว...ว่าไงจ๊ะ ขยันจริง ๆ เลยน๊า”
อาเชยนทร์ เพื่อนรุ่นน้องของคณิตนั่นเอง เขาเดินเข้ามาหยุดข้าง ๆ เหมียวที่หยุดถูฟองน้ำบนฝากระโปรงรถจิ๊ปคันใหญ่แล้วหันไปส่งยิ้มหวานกับเจ้าของรถ
“คุณอาชเยนทร์...มาตอนไหนคะเนี่ย เหมียวไม่ได้ยินเสียงเลย”
“ก็พึ่งเดินมาเนี่ยล่ะ เหมียวขยันจัง ที่จริงไม่ต้องล้างรถให้อาก็ได้เพราะอายังต้องพารถไปอีกหลายที่ เดี๋ยวมันก็สกปรกอีก”
“ไม่ได้หรอกค่ะ คุณลุงคณิตสั่งไว้ว่าให้เหมียวช่วยล้างรถให้คุณอาแต่เช้าก่อนท่านจะรีบออกไปธุระข้างนอก เห็นว่าจะรีบกลับมาให้ทันมื้อเที่ยง”
“อ้าว...เหรอ...นี่พี่คณิตไม่อยู่บ้านหรอกเหรอนี่”
“ใช่ค่ะ เดี๋ยวท่านก็กลับมแล้วล่ะค่ะ แล้วนี่คุณอาชเยนทร์กินอะไรหรือยังคะ เดี๋ยวเหมียวไปชงกาแฟให้ไหมคะ”
“ไม่ต้องหรอกเหมียว”
ชเยนทร์จับแขนเหมียวที่กำลังจะเดินกลับเข้าไปในบ้าน จังหวะนั้นเองที่ดวงใจซึ่งแอบอยู่ที่ผนังโรงรถเห็นว่าทั้งสองสบตากันและเห็นว่าหนุ่มใต้ผิวเข้มลูบไล้แขนของเหมียวและเด็กสาววัยกระเตาะก็ไม่ว่าอะไรเสียด้วย ชเยนทร์อมยิ้ม
“ไม่ต้องหรอกนะจ๊ะเหมียว...แหม...เหมียวนี่เนื้อตึงดีจังเลยนะ ผิวขาวและก็...รูปร่างอวบดีจัง เนื้อตึงแบบนี้ทั้งตัวเลยหรือเปล่าเนี่ย”
หนุ่มใต้ผิวเข้มเริ่มเลาะเล็มสาวสวยชาวกรุง แต่ดูเหมือนว่าเหมียวเองก็เขินกับคำชมที่ออกจะสองแง่สองง่ามของชเยนทร์ ดวงใจซึ่งอยากรู้ว่าเหมียวจะตอบกลับยังไงคอยแอบดูและฟังทั้งสองพูดกันอย่างตั้งใจ
“คุณอาเชยนทร์ชอบผู้หญิงผิวขาวอวบอย่างเหมียวเหรอคะ”
- Writer
