บทนำ
499 Words
แกร๊ก!
เสียงล็อกประตูจากทางด้านหลังอัณณิกา เธอรีบหันหลังไปมองที่ประตูห้องพบชายคนที่เธอเพิ่งช่วยเหลือเขาและพาเขาเข้ามาในห้องพาเขานอนลงบนเตียงของตัวเอง
เธอสำรวจเขาอย่างมั่นใจแล้วว่าเขาจะไม่มีท่าทีที่จะตื่นขึ้นมาได้ จึงไม่ได้ระวังตัวมากนัก แต่เขากลับยืนล็อกประตูห้องของเธออยู่
ซวยแล้วอัณณิกา..โลกนี้ผู้ชายคือตัวอันตราย
อัณณิกาคิดภายในใจกำลังพยายามทำใจดีสู้เสือ กวาดสายตาดูโดยรอบว่ามีอะไรที่พอจะป้องกันตัวเองและกำลังคิดหาวิธีเอาตัวรอดจากสถานการณ์ตรงหน้า
"คุณจะทำอะไร..ฉันช่วยคุณไว้นะ"
"ผมขอโทษนะ..แต่ผมมีข้อตกลงกับคุณ..ช่วยผมแล้วผมจะรับผิดชอบคุณทุกอย่างและตอบแทนคุณอย่างดีเลย"
คิมหันต์พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมและข่มอารมณ์ที่มันเริ่มปะทุในกายไว้
"ขะ..ข้อตกลงอะไร"
อัณณิกาเดินถอยหลัง ร่างเล็กเซล้มลงบนเตียงขนาดเล็กที่อยู่ข้างหลังหมดสิ้นทางหนี
"ผมขอโทษนะ..ผมจะรับผิดชอบชีวิตคุณจริงๆ"
คิมหันต์เดินเข้ามา เขาดันตัวเธอแนบติดกับเตียงแล้วขึ้นคร่อมสาวร่างเล็กคนตรงหน้าไว้
"คุณจะทำอะไรฉัน..กะ กรี๊....อุ๊บ!!"
อัณณิกาถามอย่างร้อนรน เริ่มกรีดร้องแต่คิมหันต์ก้มลงจูบเธออย่างรวดเร็ว มือเล็กทั้งจิกทั้งทุบทั้งตีเขา ซึ่งเขาไม่ได้รู้สึกเจ็บเลยแม้แต่น้อย กลับกันมันยิ่งทำให้เขามีอารมณ์ใคร่เพิ่มขึ้นอีกอย่างรวดเร็ว
คิมหันต์เอามือล้วงเข้าไปในเสื้อยืดของผู้หญิงร่างบางตรงหน้า ซึ่งมือของเขามันพอดีกับดอกบัวของคนใต้ร่างพอดิบพอดี เขาเริ่มใช้สายตาสำรวจเรือนร่างของเธอ ทรวดทรงองค์เอวของเธอทำให้อารมณ์ในกายปะทุขึ้นไปอีกจนหยุดยั้งมันไม่ได้อีกต่อไป
ยิ่งเธอเอามือปัดป้องร่างของตัวเอง ความกระเด้งกระดอนของเรือนร่างที่มันนูนสะท้านสายตาของเขาเป็นการเติมเชื้อเพลิงให้เขาเป็นอย่างดีเลยทีเดียว
"หึ!"
คิมหันต์ดึงมือคนตัวเล็กออกแล้วจับพาดขึ้นไว้บนหัวเธอแน่นทำให้อัณณิกาไม่มีแรงขัดขืนเขาอีก
แควก!!
คิมหันต์ใช้มือดึงเสื้อของเธอออกอย่างแรงจนมันขาดออกจากร่างบาง เผยให้เห็นชั้นในลูกไม้สีดำที่ตัดกับผิวเนียนขาว หน้าอกเต่งตึงที่เขาเพิ่งจะสัมผัสมันไปกำลังโยกตามแรงหายใจของหญิงสาว มันใหญ่และโตตามธรรมชาติไม่ใช่มือหมออย่างผู้หญิงส่วนใหญ่ที่เขาเคยนอนด้วย
"กรี๊ด!!"
อัณณิกากรีดร้องอีกครั้งเมื่อคิมหันต์กระชากชุดชั้นในออก เธอทั้งถีบและเตะเขาอย่างสุดแรง แต่คิมหันต์ไม่สะทกสะท้านใดๆ เขามองหน้าอกคู่สวยนั้นราวกับเจอของที่ถูกใจ
*****
- Writer
