"เมื่อวานม่ามี๊ไปไหนมาครับ"
ซัมเมอร์เอ่ยถามอัณณิกากลางโต๊ะอาหารเช้าวันนี้ ทำให้เธอเกือบสำลักข้าว ส่วนคนที่เป็นต้นเหตุกำลังหัวเราะในลำคออย่างอารมณ์ดี
"ย้ายมาอยู่เลยซิ"
เสียงเข้มของประมุขของบ้านเอ่ย ขนาดที่นั่งเขี่ยแท็บเล็ตอ่านข่าวช่วงเช้าของวัน
"หือ? นึกว่าคุณจะใจแข็งกว่านี้ซะอีก"
รำไพแซวสามีที่เป็นคนใจดีแต่ปากแข็ง เพราะสามีเธอนั่นแหละ ที่ทำให้ต้องเทียวไปเทียวมาระหว่างบ้านกับคอนโดลูกชาย
"อะฮืม!"
ณรงค์ศักดิ์กระแอมหนึ่งครั้งแล้วยกกาแฟขึ้นมาจิบแก้เขิน
"วันนี้คูณปู่จาไปสงซามม้ายค้าบ"
ซัมเมอร์ทำตาแป๋วยิ้มจนแก้มป่องให้คุณปู่ที่นั่งหัวโต๊ะอย่างเอาใจ
"ให้ปู่ไปส่งเหรอครับ..ไปซิๆ"
คนเป็นปู่ยิ้มอย่างชอบใจ วางแท็บเล็ตลงแล้วยกกาแฟที่เหลือในถ้วยอันน้อยนิดนั้นรวดเดียวหมด แล้วรีบลุกขึ้นเดินมาอุ้มหลานออกไป
"บ้ายบายคร้าบ"
ซัมเมอร์โบกมือลาแล้วกอดคอคุณปู่ออกไป
"เดี๋ยวผมต้องรีบไปแล้วครับแม่..มีประ
