"แด๊ดดี๊..ม่ามี๊~~"
เสียงเล็กคุ้นหูของคนทั้งคู่ที่ไฟสวาทกำลังจุดติด ดังขึ้นมาอย่างแผ่วเบาจากอีกฝั่งของเตียง
คิมหันต์ชะโงกหน้าขึ้นมาดู เห็นซัมเมอร์กำลังนอนละเหม่อเรียกเขาและอัณณิกา เขาแอบหัวเราะออกมาเบาๆ แต่ขัดกับหญิงสาวที่กำลังทำท่าตกใจ ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนก แต่เมื่อคิดได้ว่าคิมหันต์กำลังมองอยู่ เธอจึงรีบหลบสายตาเขาทันที
ถ้าเขาเปิดโคมไฟดู หน้าเธอจะแดงขนาดไหนเชียว คิมหันต์ได้แต่คิดและอมยิ้ม
"พะ..พอก่อนได้ไหมคะ"
อัณณิกาเอ่ยเสียงอ้อมแอ้มในลำคอพอได้ยินแค่สองคน
สงสัยไฟของเธอคงดับไปแล้ว..แต่ของเขามันยังไม่ล้มเลย มันยิ่งเติบโตและปวดไปหมดทั้งลำท่อน เขาต้องการปลดปล่อยในตัวเธอตอนนี้และเดี๋ยวนี้..แต่ติดที่สัญญากับเธอเอาไว้ว่าจะไม่ทำ!
"แต่พี่จุดติดแบบกู่ไม่กลับแล้วครับ"
คิมหันต์กระซิบข้างหู ทำเอาอีกคนสยิวกายขนแขนลุกชันทันที
"ดะ..เดี๋ยวลูก"
"งั้นน้องอัณช่วยพี่หน่อยได้ไหมครับ"
