คิมหันต์ปลอบใจอัณณิกาด้วยการกอดเธอไว้แบบนั้นหลวมๆ
อัณณิการู้สึกถึงความอบอุ่นที่ได้รับ เธอผละตัวออกจากอ้อมกอดนั้นเล็กน้อยแล้วเงยหน้ามองเขาที่ตัวสูงกว่า ซึ่งเขาก็ก้มลงมองเธออยู่เช่นกัน
เธอกำลังกลัว...กลัวจะใจอ่อนกับเขา
คิมหันต์ก้มลงมาจูบริมฝีปากบางนั้นอย่างแผ่วเบา เขารู้สึกอยากดูแลผู้หญิงคนนี้ อยากอยู่ใกล้ๆไม่อยากให้เธอไปไหนอีก
อัณณิกาไม่ได้ปฏิเสธอ้อมกอดและจูบครั้งนี้แต่อย่างใด เธอรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและปลอดภัย คล้อยตามรสจูบของเขาในที่สุด ไม่ทันได้สังเกตว่าเทวาอุ้มซัมเมอร์เข้ามาแล้ว
"อุ้ย..คิกคิก"
ซัมเมอร์หัวเราะคิกคัก แล้วชี้ให้เทวาพาเข้าห้องนอน
คิมหันต์รู้สึกได้ถึงบุคคลที่สามและสี่ที่เข้ามาในห้อง เขาถอนจูบออกจากอัณณิกาและสังเกตได้ว่าเธอหน้าแดงด้วยความเขินอาย
"เทวาเพิ่งอุ้มลูกเข้าไปในห้อง"
คิมหันต์กระซิบ อัณณิกาคิดว่าลูกกับเทวาต้องเห็นกับฉากเมื่อกี้แน่ๆ เธอรีบหันหลังให้คิมหันต์เ
