เมื่อมาทำถึงสถานที่รกร้างไร้ผู้คน ที่แห่งนี้ห่างจากสะพานหลูกวงประมาณสิบลี้ แต่กว่าจะเดินทางจากจุดพักม้ามาถึง นางและเซวียนจิ้งต้องเสียเวลาเดินทางอ้อมมากโข โชคดีที่เซวียนจิ้งควบม้าไม่เร็วไม่ช้าเกินไป ทำให้มาถึงที่นี่รุ่งเช้าพอดี หากมาถึงยามวิกาล คนที่กลัวผีจนขึ้นสมองเช่นนางมีหวังได้ขนหัวลุกแน่
แต่เดิมที่แห่งนี้เป็นที่ที่ซ่างกวนซีมาบ่อยครั้งในยามอยู่เมืองหลวงก่อนที่หนิงอ๋องจะย้ายไปประจำการที่เหอตง ที่นี่ซ่อนเรือข้ามฟากของนางและไม่ถูกใช้งานกว่าสี่ปีแล้ว
เพราะบริเวณชายฝั่งทั้งสองทางไม่ได้กว้างเท่าทางปากแม่น้ำบริเวณสะพานหลูกวง ทำให้ยามนั้นซ่างกวนซีอายุสิบสองปีได้ชวนเลี่ยวหงอาเพ่ยและญาติผู้พี่ของตนอย่างหลูเหยียนมาแข่งพายเรือข้ามฟากแม่น้ำอยู่เป็นเป็นประจำ
ซ่างกวนซียืดแข้งยืดขาและนั่งทุบแข้งทุบขาที่เหน็บชาของตนไม่แยแสสายตาเซวียนจิ้งที่มองมาราวกับนางเป็นตัวประหลาด ก้นนางระบมไปหมด ตัวนางมีเนื้อมี
