เวลาผ่านไปหนึ่งก้านธูป คณะคนของผู้บัญชาการเหยาก็มาถึงแล้ว พลทหารมือดีหลายนายม้าหลายตัวต่างรายเรียงล้อมไปยังบริเวณที่นี้ การกระทำเอิกเกริกเช่นนี้ในเขตเมืองหลวงนับว่าอาจหาญกล้าไม่น้อย ซ่างกวนซีคิดว่าช่างสมกับเป็นลูกสมุนของเซวียนจิ้งนัก พวกเขาทั้งหมดแยกตัวไปหารืออีกมุมหนึ่ง ยามที่ลอบมองก็พบว่าสีหน้าของเซวียนจิ้งเครียดขมึงไม่น้อย
“จากที่ท่านอาเขยบอกข้า..เกรงว่าองค์ชายไม่อาจใช้ฐานะราชทูตเจาให้ยืดเยื้อและสุ่มเสี่ยงต่อไปอีกได้แล้ว” หลูเหยียนเอ่ยขึ้น “มีคนให้เบาะแสเกี่ยวกับตัวตนของเขา หนทางเดียวที่เหลือรอดคือต้องรีบยึดอำนาจคืนโดยเร็วที่สุด”
ซ่างกวนซีรู้หากยึดตามนิยายแล้วเขาต้องสำเร็จแน่ แต่กระนั้นใจที่ ค้างเติ่งของตนไม่อาจวางใจ มีสิ่งเปลี่ยนแปลงมากมายหากเซวียนจิ้ง พลาดท่าเล่า ตั้งแต่เมื่อใดกันที่ความกังวลและความห่วงใยเหล่านั้นที่เคยมีให้เพียงคนในครอบครัวและตนเอง..มีเขาอยู่ด้วย
เหล่าพล
