ทันใดนั้นเอง..ซ่างกวนซีก็เริ่มฉุกคิดแล้วว่า หากเซวียนจิ้งคล้อยตามกับตน เหตุใดเขาจึงค่อย ๆ สืบเท้าเข้ามาหานาง ทำสีหน้าเฉยชา ไร้ความรู้สึก แบบนั้นกัน อีกทั้งมือเขายังกำมีดสั้นไว้ด้วย แววตาของเขาเหี้ยมเกรียมให้ความรู้สึกขนลุกขนพอง
ทำเอาความคิดไร้แก่นสารละเมอเพ้อพกไปเองที่ถูกสร้างขึ้นมาก่อนหน้านี้ของนางถูกโยนทิ้งออกจากหัวตนไปแล้วเรียบร้อย เซวียนจิ้งคือจอมมารไร้หัวใจที่ถูกนักเขียนแต่งขึ้นมาเพื่อเป็นคนชั่วช้าสามานย์ มีหรือจะหวั่นไหวทิ้งความตั้งใจของตนเองเพียงเพราะกลหญิงงาม
เมื่อคิดได้ดังนั้นซ่างกวนซีตัดสินใจพูดโพล่งขึ้นมาเพื่อห้ามปรามเขาไว้ทันที
“ข้าช่วยท่านชิงบัลลังก์คืนมาได้!”
แต่ดูเหมือนว่าคำพูดของนางจะไม่ทันการเสียแล้ว เพราะสุดท้าย เซวียนจิ้งก็ได้ลงมือแทงมีดอย่างไม่ยั้งมือ เด็ดขาดในครั้งเดียว ทำให้ใบหน้าหล่อเหลาของเขามีเลือดกระเซ็นติดมาชวนสยดสยอง..
เมื่อลงมือจนแล้วเสร็จ เซวียนจิ้ง
