ริมฝีปากของเอเดนกดลงมาหาเธออย่างร้อนแรงจนลินาหลุดเสียงอุทานแผ่ว ๆ โดยไม่ทันตั้งตัว มือที่กำเสื้อเขาไว้เผลอสะบัดขึ้นดันอกเขาออกแรงกว่าที่ตั้งใจ
“คะ… คุณเอเดน เดี๋ยวก่อนค่ะ!” น้ำเสียงของเธอสั่นจนแทบไม่เป็นคำ เอเดนหยุดทันที ริมฝีปากผละห่างแค่ลมพอหายใจ หน้าอกเขาขยับขึ้นลงหนักราวกำลังเหนี่ยวรั้งสัญชาตญาณของตัวเองเอาไว้ เมื่อเขาลืมตาขึ้น แววตายังเต็มไปด้วยความรู้สึกรุนแรง รัก หึง อยาก และ… กลัว
แต่ทันทีที่เห็นใบหน้าของลินาแดงจัด ดวงตาเบิกเล็กน้อย มือสั่น เขาก็ชะงักเหมือนถูกดึงเบรกสุดแรง ความเข้มดุดันบนใบหน้าแผ่วลงเปลี่ยนเป็นความระแวดระวัง… และสั่นน้อย ๆ อย่างคนกลัวทำของรักแตกคามือ เขาค่อย ๆ คลายมือจากเอวเธอ ทุกเสี้ยวนิ้วเต็มไปด้วยความลังเล
“ลินา…” น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาเบา มือใหญ่ที่จับกรามเธอคลายลงเหลือเพียงสัมผัสอุ่นบนแก้ม นุ่ม อ่อน และระวังจนหัวใจเธอสั่นวูบ
ลินาหลุบตาลงกัดริมฝีปากแน่นเพื่อก
