ไม่นานนักพนักงานก็นำราเมงมาเสิร์ฟที่โต๊ะของทั้งสี่คน กลิ่นหอมของราเมงลอยฟุ้งทั่วโต๊ะ
ยูนะถือช้อนคีบเส้นขึ้นมากินอย่างเอร็ดอร่อย ในขณะที่มีนากำลังจ้องเธอด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น
“ว่าแต่…” มีนาเริ่มพูดขึ้นมา
“เรื่องพี่แทนไทที่มาจ้างแกเขียนโปรแกรมน่ะ ตกลงว่าไง?”
ยูนะกลืนเส้นราเมงลงคอ ก่อนจะตอบด้วยท่าทางสบายๆ
“อ๋อ~ เจนัดฉันให้ไปเจอพรุ่งนี้หลังเลิกเรียนที่คาเฟ่ของเธออ่ะ”
“!!!”
คีรินที่กำลังตักราเมงขึ้นมา ชะงักค้างไปทันทีที่ได้ยิน
พรุ่งนี้…ยูนะจะไปเจอแทนไท?
“อ้อ คาเฟ่บุ๊คมาร์คบรูว์น่ะเหรอ?” มีนาเลิกคิ้วถาม
“ใช่ๆ ร้านนั้นแหละ~”
“โห พี่แทนไทลงทุนจ้างแกถึงขั้นนัดตัวต่อตัวเลยเหรอเนี่ย?”
ยูนะหัวเราะเบาๆ “สงสัยงานคงสำคัญมั้ง?”
“งั้นแกจะรับงานนี้ปะ?”
“ยังไม่รู้แฮะ…” ยูนะเท้าคาง สีหน้าครุ่นคิดนิดหน่อย
“ต้องไปคุยรายละเอียดก่อน ว่าพี่เขาต้องการอะไรบ้าง แล้วต้องคิดราคาเท่าไหร่ด้วยน่ะ”
“…”
