“ไม่เอา ยังคุยไม่จบ ถึงคุยจบก็ไม่ให้กลับ”
“คุณพอร์ชปล่อยเดี๋ยวนี้! คุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย!”
“เป็นอะไรน่ะเหรอ พี่ก็เป็นผัวหนูไงคะ”
“...” คำตอบที่เขาตอบออกมาทำเอาใจฉันเต้นรัว ช็อคยิ่งกว่าช็อค แต่ยิ่งกว่าช็อคคือโมโหแล้ว หน้ามึนใช่ไหมแบบนี้เรียกหน้ามึนใช่รึเปล่า
“ได้ยินรึยังว่าพี่เป็นอะไร”
“อี๋! อย่ามาพูดจาแบบนี้จะอ้วก!”
“ทำไมจะพูดไม่ได้ในเมื่อพี่เป็นผัวหนูจริง ๆ”
“ไม่ใช่! แล้วก็เลิกพูดแทนตัวเองแบบนี้สักที!” ฉันตะโกนใส่หน้าเขาอีกครั้ง จะหน้าทนหน้าหนาอะไรนักหนา!
“ไม่เลิก” คุณพอร์ชบอกพร้อมกับยิ้มกว้างให้ฉันได้อย่างน่าถีบ!
“ถ้ายังมายัดเยียดสถานะตัวเองแบบนี้อีกฉันจะตบคุณให้หน้าหันเลย!” ฉันตะโกนใส่หน้าเขาด้วยความโมโห แต่ไอ้ผู้ชายหน้ามึนกลับยิ้มใส่อยู่เหมือนเดิม
“ตบสิ ตบเลยพี่ยอมให้ที่รักตบเลยครับ” อีตาบ้านี่ปล่อยมือฉันข้างหนึ่งแล้วก็ยื่นแก้มมาท้าทาย จะทนไม่ไหวแล้วโว้ย!
เพี้ยะ!
“อ่าส์! มือ
