“ตั้งแต่ฉันเลี้ยงดูเธอ ฉันเคยบอกเธอเหรอวาวาว่าฉัน...ซื้อเธอมาเป็นเมีย”
“...กรี๊ด! กรี๊ด!!!”
ก๊อก ๆๆ
เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังถี่รัวขึ้นทันทีที่วาวามันกรี๊ดออกมาเสียงดัง ฉันว่าเสียงมันต้องดังออกไปข้างนอกแน่นอนแต่ไม่รู้ว่าเสียงอะไรบ้างที่ดังให้คนข้างนอกได้ยิน
“หยุดกรี๊ดเดี๋ยวนี้วาวา” คุณพอร์ชพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่น่าจะรำคาญเต็มทน เอออีหวานก็รำคาญแม่งกรี๊ดเหมือนคนเสียสติอยู่ได้ ฉันนอยากจะวิ่งไปถีบหัวมันแรง ๆ สักทีให้สลบไป กรี๊ดเหมือนเปรตเป็นภาระหูกูมากค่ะตอนนี้
“ไม่! วาไม่หยุด! วาจะทำให้คนที่นี่รู้ให้หมดเลยว่าคุณพอร์ชทิ้งเมียอย่างวาไปหาอีหวาน! กรี๊ด!” เออดี! อีนี่หยุดกรี๊ดเพื่อบอกความต้องการก่อนที่จะส่งเสียงกรี๊ดต่อ แต่ฉันนี่ไม่ไหวแล้วจะกรี๊ดส้นตีนอะไรดังมากขนาดนี้
ยังไงทุกคนก็ต้องได้ยินแล้วล่ะคนข้างนอกต้องสงสัยแน่ว่าข้างในเป็นอะไรกัน ใครมันมากรี๊ดเป็นปลาไหลต้มเปรตอยู่แบบนี้ งั้นก็เอา
