Vernice 1
1023 Words
Ang kwento ko ay parang telenovela fantaserye at marami pang iba. minsan nga naiisip ko paano kaya ako magkakaroon ng sarili kong buhay. yung hindi nangungutang, walang binabayarang utang.
sa tanang buhay ko bibihira lang ako nakatikim ng pahinga. hindi ko nga alam ang salitang SUMUKO .
"anak paki bayaran mo muna ang tindahan wala pa kasi akong sinahod ngayon." bungad ni nanay pag baba ko upang kumain ng almusal.
tumango lang ako at nagdiretso sa kusina.
"ate! magandang umaga." bati ng nakakabata kong kapatid na si nathan 7 taong gulang palamang sya.
ginulo ko ang buhok nya pag kaupo nya sa tabi ko. kumain na kami nila nanay. hindi ko nakita ang itay siguro namasada nanaman yun.
may sakit sa puso ang itay ko, pero hindi nya kayang nakikita na nahihirapan ako at ang inay kaya naman tumatakas ito upang mamasada ng pedicab dito sa lugar namin.
nang matapos akong kumain ay nagumpisa na akong magasikaso parasa pagpasok sa trabaho. isa akong call center agent sa isang kilalang costumer service company.
sinuklay ko ang mahabang paalon alon kong buhok na may kakulay ng blonde. natural na kakulay ng buhok ng mais ang buhok ko. natural din ang pag kakulot nito.
pinagmasdan ko ang itsura ko sa whole lenght na salamin sa loob ng kwarto ko. iba talaga ang itsura ko kay itay at inay. magng sa naiisa kong kapatid iba din.
hindi ko nalang iyon pinansin at bumaba na ako. nakita kong binibihisan na din ni inay ang aking kapatid upang maisabay ko sa pag pasok sa eskwela.
"hali kana nathan baka mahuli pa tayo." nagmano na ako kay inay at hinawakan ko na ang bag ni nathan.
"mag ingat kayo. nathan anak ako mag suaundo sayo ha.hintayin moko." sabi ni inay sabay halik sa noo nito.
nang makalabas kami ay agad namang may humintong tricycle sa harap namin. sumakay na kami ni nathan.
maglalabada nanaman ang inay asan naman kaya si itay?
sa puntong ito ako nahihirapan pareho na silang matanda at bata pa ang kapatid ko kailangan ko silang patikimin ng kaginhawaan bago sila mawala.
"ate, salamat po sa paghatid" nginitian ko lang aya at pinagmasdan hanggang sa makapasok na sya sa school nila.
"tara na kuya." .at pinaandar na ni kuya ang tricycle.
nagmamadali akong pumasok ng makasalubong ko ang isang matandang babae at nakasabay sa elevator . may kasama itong babae na mas bata lang siguro kay inay ng 5 taon.
"alicia, bakit pala hindi umuwi si antonia ngayon dito sa pinas," tanong ng matandang babae.
"ma'ma alam mo naman si ate, hinahanap nya parin ai Vernice kaya hindi nya maiwan iwan ang England. " sagit naman ng alicia kunong babae.
hay nako abigail napaka tsismosa mo.
"but Vernice lost here in Philippines bago sila makasakay sa eroplano diba?" tanong uli ng matanda.
hindi ko narinig na sumagot ang isa. kasabay ng katahimikan ay ang pagbukas ng pinting elevator at pinauna ko silang lumabas.
"good morning Abi." bati ni Stephanie "kasabay mo pala sila maam alicia. sya ang may ari nitong building na ito." tumango lang ako at naupo na sa cubicle ko.
tinanguan ko lang sya. natulala ako sa nakitang ayos ng table ko.
"ah, sya nga pala may nadagdag na bagong docs dyan. pabida kasi yung prince charming mo.$
kumunot ang noo ko at binigyan sya ng nakakapagtakang tingin.
"sino?" tanong ko sa kanya.
umikot sya ng bahagya upang mapaharap sa katapat namig pintong fiber glass. "edi yang anak ni LUCIFER si Gino Sung Jung. " sabay nguso sa pinto.
"ahahaha, sira ulo ka. bumalik kana dun sa pwesto mo baka bitbitin ka nyan pabalik sa impyerno." taboy ko sa kanya.
"ok fine. basta Red folders for today ha. " paalala nya sakin.
sa puntong yun pulang folders lang ang nakikita ko ibig sabihin! OVER TIME KA NANAMAN Abigail
tanging sigaw ng isip ko.
Gino POV
"Gino!" nagulatako sa sigaw ni lola naihulog ko an cellphone ko sa ilalim ng aking table.
"lo-la?!!" gulat pero naiaayos ko parin ang aking sarili.
"anak pinapagawa mo nanamn sa sekretarya mo lahat ng gawain mo. tapos ikaw palaro laro lang diyan."
"mom come oooon...."
"SHUT UP ASS HOLE!" sigaw ni lola
"per......" hindi nanamn nya ako pinatapos dahil ihinampas nya sakin ang kanyang collectors item na PRADA bag.
"anak, ayusin mo naman kasi yang mga ginagawa mo. tignan mo nga yunh desk ni Abigail 6ft na yung taas ng mga documents na ipinapagawa mo sa kanya." sabi ni mama sabay turo sa table sa harap ng opisina ko.
nakikita ko mula sa aking kinatatayuan si Abigail na abalang sinasalat ang mga red na folder sa harap nya.
"hindi na ko mag tataka kung saan nagmana yang anak ml Alicia." sabi ni lola kay mommy.
umupo naman si mommy sa couch sa harap ng desk ko. sinundan sya ni lola.
"hay naku mommy Tom is better that his Son." nanunudyong tumingin sakin si mommy.
"by the way. Gino i want you and Abigail to fix our rest house in Tuguegarao. your tita Atonia and your cousin Ralp Laurel will come to visit us here." sabi ni lola habang nag dudut dut ito sa kanyang cellphone.
"okey po. kailan po sila dadating?" tanong ko pero nagkibit balikat lang silang dalawa.
"call frank and other board members i need to meet them now." sabi ni lola.
tinawagan ko naman si Abigail upang tawagan ang mga board members. nang matapos ko nyang tawagan lhat ay pinauwi ko na sya para mag ayos ng mga dadalhin nya sa pag alis namin papuntang Norte.
Third person POV
"siguraduhin mong hindi makikilala ni Antonia ang anak nya" sabi ng lalaking naka amerikana, nasa 30s na ang edad nito at halatang halata ang karangyaan sa pustira nito.
"yes tito. kailan ang alis ko." tanong ng isang binata . tumingin muna ito sa paintaing na nasa likuran ng binata. isa itong batang babae na nakasakay sa kalabaw.
"kailangan mong mauna kay Antonia at isaayos na ang lahat bago pa sya makarating dun." tumango ang binatang animoy anak nya ito.
"sige po mauuna na kami." sabi ng binata. sabay sabay silang 4 na magkakaibigang lumabas ng opisina ng matanda.
(salamat sa magbabasa)
- Writer
