Chapter 33

1703 Words

Sage’s POV Hindi ko alam kung gaano kami katagal na nakasakay sa rescue boat, at hindi pa rin ako panatag hangga’t hindi nagagamot agad si Aisha. She really looks so pale now, but I can see she is still breathing so that’s a good sign. Hindi binitawan ni Shiloh ang kamay ng dalaga and I just let him para mapanatag siya. He was still crying, kitang-kita ko ang pagdaloy ng kanyang luha. Maging ang aming ama ay nakikita ko rin ang pangingilid ng kanyang luha habang alalang-alala itong nakatingin kay Aisha. Isang isla ang natanaw ko at doon kami patungo na pingataka ko. Nakikita ko na may mga tao roon at marami ang nakatayong bahay. “Why are we stopping here? My sister needs a hospital!” galit kong sabi sa mga rescuers at hinawakan naman ng aking ama ang aking balikat. Tumingin sa akin ang n

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD