01 Mission
906 Words
My name is Wren and sa ngayon I am still confused why the hell did my boss ordered. Yes! ORDERED! ME?! To work at that filthy, flirty, f*****g bar!!!
Kingina! Pasalamat siya dahil work related talaga to! Pero bakit ako?! Madaming malandi samin sa office pero ako talaga?!
"Wren! Tara na! Malapit na working hour mo." tawag sakin ng secretary ni boss na maghahatid sakin doon. Pero andito pa din ako sa tapat ng salamin ng cr diring diri sa itsura ko. Black thin. VERY THIN and almost see through crop top! Biti nalang may suot akong tube na skintone. Black short short jeans. Black fishnet stockings and stelletos. My hair is in messy bun also wearing dangling silver earings.
This isn't and would never be my style. Ew.
"WREN!" sigaw ng sectetary ni boss. Eto na lalabas na galit na agad ih.
"Palabas na! Di makaantay?!" sigaw ko saka binulsa yung phone at kinabit sa loob ng bun ko yung mini mic na connected sa hikaw ko na s***h headset.
"Tara na!" sipat ko nang mapansin ang paglunok nito nang makita ako.
Muhkang effective naman pala ayos sakin ng mga kawork ko. Umiling nalang ako saka lumabas at napatitig sa motor na nandon.
Kumunot noo ko saka tumingin sa motor at sa secretary. "Dito tayo sasakay?"
"Ah oo." napakamot pa to saka umiwas ng tingin. Buh! Di pwede!
"Seryoso ka? Ni di ka nga makatingin sakin ng maayos pano pa pag dunikt ako sayo baka maaksidente tayo!" saad ko dito, halos sumabog sa pagkapula muhka nito at yumuko.
"Utos ni boss. Di naman pwede na sa kotse tayo kasi mapaghihinalaan ka." paliwanag nito. Alanganin pa kong tumingin sa motor at bumuntonghininga.
"Tsk! Siguraduhin mo lang na di tayo maaaksidente. Babaldaduhin kita." tumayo nako sa tabi ng motor at hinintay siyang makalapit nang biglang may lumabas ng pinto.
"Wren! Nasuot mo ba yung---"
Kumurap kurap pa kong tumitig sa the boss namin nang mapatigil to sa pagsalita, hinihintay kung ano pangsasabihin.
"Yung? Ano yun boss?" saad ko nang tinitigan ako up and down. Loko to.
"Ah erhmm! Yung mic." saka to tumitig ng masama sa secretary na parang namutla.
"Opo boss suot ko. Alis na po kami. Male-late nako." sinenyasan ko na yung secretary pero di to gumalaw sa pwesto.
"Huy lika na! Late nako! Kanina lang nagmamadali ka."
Di ito sumagot at ngumiti lang. "Oh boss yung susi at helmet. Ingat kayo." Saka to tumakbo paloob ng building ako naman napakunot lang ang noo.
"Akala ko ba siya kasama ko?!" tumingin ulit ako kay boss na blanko na ang muhka habang naglalakad palapit sakin. Seryoso ba to?!
Pinanood ko lang siyang sumakay sa motor saka inabot sakin ang isang helmet. "Angkas na. Late ka na diba?"
"Ikaw ba talaga yan boss? May sakit ka ba? Baka maaksidente tayo." pabiro kong saad saka kumapit sa balikat at umangkas. Tinignan ako nito mula sa sidemirror at bumuntong hininga.
"Saglit." bumitaw ako sakanya saka niya inalis ang suot na jacket qt inabot sakin. "Suot mo. Mahangin. Di ka pwedeng magkasakit."
"Abah! Nag aalala yan? Bait naman." Kinuha ko nalang yung jacket at sinuot. Ano kaya nakain talaga nito? Di kaya lumalabas ng office tong higanteng to.
"Nag aalala ako na di natin mahuli yun pag nagkasakit ka." malamig nitong saad saka binuhay ang motor nang masuot ko ang jacket niya. Agad akong napanguso at umirap, wala. Walang pag asa talaga tong magkajowa. Di talaga to marunong magsweet talk.
"Kapit" sumandal ako sa box sa likuran ng motor at umirap ulit. Kaso baka dukutin na nito mata ko kaya napapikit nalang ako at nagcross arms.
"Tara na po. Okay lang ako dito."
Di ito agad sumagot at bigla nalang mabilis na pinaabante ang motor, nanlaki agad mata ko saka napayakap sa beywang niya. "Ano ba?!" hampas ko sa likod niya.
"Sabi kapit. Wag matigas ang ulo."
Kingina neto! Oo na boss na kita! Pero hindi dapat ikaw nagmamaneho nito!
Pero dahil parang nasa dragrace tong buang kong boss kumapit nalang ako at sinandal ang ulo sa likod niya. And weird. Bakit ang lakas ng kabog ng puso ko? Parang di naman ako kinabahan?
Pinakiramdaman ko pa pero di talaga ako yun. Napatingala ako sa batok ng boss ko saka ko tinaas ang windshield ng helmet, puso niya yon??? Di naman talaga ako kinakabahan o ano kaya for sure di ako yun. Bakit? Ano ba nangyayari?
Di ko nalang pinansin ito saka sumandal nalang ako at hinintay na makarating kami. At dahil sa nakikipagkarera ito wala pang five minutes nandun na kami. ERNESH ang pangalan ng bar. Pangalan palang kinikilabutan nako pano pa sa loob?
Buntong hininga akong pumasok at iniwan si boss pagkatapos kong ibalik ang jacket niya. Bahala siya jan. Basta may susundo dapat sakin aftershift.
Papasok nako ng bar nang may tumabi sakin. Tititigan ko na sana ng masama to nang makilala ko kung sino.
"Hi miss! Nagtatrabaho ka dito?" tanong nito na simpleng tinitignan ang sumisilip kong cleavage.
Hello there target. Pangalawang araw ko palang to pero nagpakita ka na. Ngumiti ako ng matamis saka tumango. "Yep! Papasok ka ba sa loob? Sabay na tayo." Panlalandi ko dito sabay dikit sakanya.
At ngiting humawak sa beywang ko ang kulugo. Shet lahat ata ng buhok ko sa katawan tumayo pati nadin yung nasa baba. "Sure babe. Wag ka na lalayo sakin dahil ipapatawag din kita."
Kumindat pa to at ngumiti ng nakakaloko. Tangina talaga! Mamaya ka lang.
- Writer
