Kabanata 1.01
732 Words
That was 4 years ago.. Pilit ko parin kinakalimutan ang lahat na nangyari sa buhay ko. Ang hindi inaasahang pangyayari ay hindi ko alam na magbubunga pala ito nang isang magandang biyaya para sa akin.
"Mommy, I want to go back to the philippines, I missed Lola at Lolo na.." Wika nang anak kong si Akari.
"Me too." Pagsang-ayon naman ni Yuki.
"Miss niyo na talaga ang lola at lolo niyo .. Sige, I will tell them na uuwi tayo sa friday." Masaya kong sambit.
"Yey!" Masayang sambit nila at saka bumalik na uli sa paglalaro. Napabuntong-hininga naman ako.
"Kailan mo sasabihin sa mga bata?" Pagtanong saakin ni Angel. Nilingon ko naman ang gilid ko kung nandito ba ang mga anak ko. Nang makita kong wala ay saka ko binalik ang tingin sa laptop. Nakita kong nakakunot ang noo saakin ni Angel at tila inaantay ang sagot ko. Kausap ko kasi siya sa Facetime.
"I don't know, " pag-amin ko.
"What? Paano kung magtanong sila?"
"Bahala na.." Balewala ko'ng saad.
"So, wala kapang plano?"
"Wala pa.." Pagsagot ko. "Kamusta na pala kayo ni Hallond?" Pagbago ko nang topic. Kita ko naman ang pagtaas ng kilay nito.
"Don't ever mention his name." Seryoso niyang wika.
"Galit agad?"
"Hindi naman." Sagot niya.
"Weh?"
"Oo nga." Inis na niyang wika.
"Galit ka talaga e, "
"Azumi." Mariin niyang saad.
"Okay, Fine! Gusto ko lang naman ma knows kung anong nangyari na sa inyo, "
"We're friends, " taas kilay niyang saad.
"Weh?" Hindi naniniwalang wika ko.
"Don't ever ask me again kung hindi ka naman pala maniniwala." Naiirita niyang wika kaya naman napatawa ako. Mas'yado naman mataray ngayon si Ateng!
"'Yung totoo.. Are you pregnant?" Kunwaring gulat kong tanong. Nakita ko naman ang gulat sa mukha nito kaya hindi kona napigilan pang matawa.
"Azumi, Shut up!" Aniya at saka inis na pinatay ang videocall. Napailing nalang ako.
"Pikon talaga 'yang babaeng 'yan." Bulong ko sa sarili at napailing. Tinabi ko muna ang laptop at saka naisipan puntahan ang mga anak ko sa kabilang kwarto.
Kumatok muna ako nang tatlong beses bago iyon buksan.
"Yes po, Mommy?" Tanong sa akin ng anak kong si Akari. Ang cute naman.
"Sorry baby, If naistorbo ni Mommy 'yung tulog mo. " malambing kong saad at saka hinalikan ang pisnge niya.
"It's okay lang po Mommy." Aniya at saka nagpakarga. Agad ko naman siyang kinarga at inupo sa kama.
"Where's your kuya?" Kunot noong tanong ko. Nagkibit balikat naman siya. Kaya naman napaliit ang mata ko.
"I don't know po e, he said he will find daddy." Nakanguso nitong saad. "Mommy, where's daddy ba?" Kunot noo niyang tanong. Kaya naman napalunok ako.
Ito na 'yung kinakatakutan ko. Ang magtanong ang mga anak ko tungkol sa ama nila . Hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Hindi pa ako handa sa ganto, hindi pa ako ready.
"Ahm.. Anak, sabi ko naman sa'yo.. Na busy ang daddy kaya hindi natin siya p'wedeng bisitahin." Wika ko at napakagat ng labi.
I'm sorry anak kung nagsinungaling ang Mommy sa'yo. Maybe hindi pa talaga ito 'yung tamang oras para malaman niyo.
"I hate daddy." Bigla niyang wika na siyang ikinalingon ko.
"W-why naman anak?" Naguguluhan kong tanong at tsaka hinaplos ang mahaba at bagsak niyang buhok.
"He always busy! He don't have time for us, Mommy. Pamilya niya tayo but parang ayaw niya naman tayo makasama. We still need him, Mommy. I envy with my classmate because they have Daddy while me? Wala." may pagtatampong wika nito.
"Baby, don't hate your father, okay? " buntong-hininga kong wika.
I'm scared! What If... ayaw niya magkaanak kami? what If itakwil niya ang anak ko? what If kunin niya saakin sila Akari at Yuki? hindi ko naman kaya na pati ang anak ko ay mawala sa akin.
"Sleep now, Akari. Mommy will explain to you what happened when everything is okay." sabi ko at pinahiga na si Akari sa kanyang higaan.
"Bakit hindi niyo na po e-explain ngayon?" inosente niyang tanong.
"Baby, it's complicated and... you're too young to know.. I promise I'll explain to you and to your brother when everything is okay." napanguso naman siya sa sinabi ko. I know Akari, alam kong hindi rin tanga ang anak ko para hindi mapansin ang mga ito. she keep silence pero gustong-gusto niya na talagang malaman ang mga nangyari. I admired my daughter because she's clever like his father.
- Writer
