บทที่25 ห่างหาย ห่วงหา
1อาทิตย์ต่อมา
ร่างสมบูรณ์แบบของพ่อเลี้ยงชนะชลนั่งมองรูปถ่ายในอิริยาบถต่าง ๆของเมียรักในจอคอมพิวเตอร์อย่างโหยหาและคะนึงถึงในทุกวันทุกวินาทีที่ผ่านพ้นไปไม่มีวินาทีไหนที่เขาไม่คิดถึงเธอ ป่านนี้กรรณณาราจะทำอะไรอยู่ เธอจะคิดถึงเขาบ้างมั้ย เธอจะเป็นเหมือนเขาตอนนี้รึเปล่า
"ความคิดถึงมันฆ่าคนได้จริง ๆ " ชนะชลพึมพำกับตัวเองก่อนที่จะกดโทรศัพท์หาคนที่เขาคิดถึง แต่เสียงที่ได้ยินดันเป็นเสียงของน้องสาวบุญธรรมของเขาแทน
"แตกำลังทานข้าวอยู่ค่ะ ใครกวนไม่ได้เลยขู่ดุอย่างกับหมา นี่จานที่สามแล้วนะคุณชล นางกินเอาๆ แถมชวนฟ้าไปหาแต่ของหวานกิน ฟ้าไม่ไปด้วยนางก็โกรธแล้วก็ร้องไห้ไปเลย ใครขัดใจมีน้ำตาคลอ บางทีก็นั่งอยู่ดี ๆก็ยิ้มออกมา แถมเห็นรูปพี่เวียร์ที่นางชอบนางยังร้องไห้ใส่เลย" เพียงฟ้าเอ่ยบ่นให้พี่ชายบุญธรรมฟังอย่างอดไม่ได้ ตั้งแต่เธอกลับมาคบกับกษิเดช เธอกับกรรณณาราก็ยอม
