บทที่14 หึง
ไร่แสนรัก จ.เชียงใหม่ 4ชั่วโมงก่อนหน้านั้น
เชฟโรเลตของผู้เป็นเจ้าของไร่พุ่งทะยานเข้ามาในไร่อย่างรวดเร็ว พ่อเลี้ยงชนะชลขอมารดากลับมาก่อนพร้อมสารภาพว่าทนคิดถึงเมียไม่ไหวท่านจึงยอมให้กลับมาโดยที่ท่านจะอยู่ต่ออีกสักวันและรู้ทั้งรู้ว่าลูกสะใภ้ยังไม่กลับถึงไร่ แม่เลี้ยงชนิสาแค่ต้องการรับรู้ว่าลูกชายจะเป็นเช่นไรถ้าภรรยาหายไปจึงยอมให้ชายหนุ่มกลับมาก่อน
"ป้าจันทร์ครับแตล่ะ" ชนะชลเอ่ยถามหาหญิงสาวทันทีที่ลงจากรถ
"เปิ้นปิ๊กลำปางแต่สองวันก่อนแล้วนิเจ้า ว่าจะปิ๊กมาวันนี้แต่ยังบ่เห็นเลย" จันทร์ฟองเอ่ยบอกก่อนจะลอบมองสีหน้าของเจ้านายตามคำสั่งของแม่นายคนงาม
"ไปลำปาง ทำไมผมถึงไม่รู้ " ชนะชลเอ่ยเหมือนจะโวยวายกับตัวเองมากกว่า
"แม่นายกับพ่อนายเปิ้นอนุญาติเองเจ้า" จันทร์ฟองเอ่ยบอกก่อนที่เกือบหลุดขำเมื่อพ่อเลี้ยงหนุ่มรีบวิ่งกลับไปขึ้นรถแล้วขับออกไป
"ป้อเลี้ยงเปิ้นโมโหมากเลยเจ้าแม่นาย รีบปิ๊กตา
