บทที่5
หลังจากที่ผักบุ้งออกไปแล้วชัชรินทร์ก็หันกลับมามองร่างหลับใหลของผกาเกศชายหนุ่มมองผ้าขนหนูที่อยู่บนหน้าผากของหญิงสาวก่อนจะยิ้มให้กับตัวเอง
"ไอ้ชัชเอ๊ย เอามาแต่ผ้าทำไมไม่เอาน้ำมาด้วยว่ะ" ชายหนุ่มเอ่ยบ่นตัวเองก่อนที่จะลุกขึ้นยืนกะจะเดินลงไปเอาน้ำแต่ได้ยินเสียงของพสุธาดังมาจากทางประตูซะก่อน
"พี่ชัช เปิดประตู แม่ให้ตงเอาน้ำมาให้เช็ดตัวพี่ไผ่" เด็กชายพสุธาเอ่ยบอก ชัชรินทร์เดินมาเปิดก็เห็นเด็กชายยืนถือกะละมังใส่น้ำอยู่ชายหนุ่มรับกะละมังมาถือไว้ก่อนจะหันมายิ้มให้
"ขอบคุณครับไผ่ตง ไปวาดรูปต่อเถอะครับเดี๋ยวพี่ดูแลพี่ไผ่เอง ปิดประตูให้ด้วยนะ" ว่าแล้วก็เดินกลับเข้ามาข้างๆ เตียงของหญิงสาวอีกครั้งก่อนจะวางกะละมังลงหยิบผ้ามาชุบน้ำก่อนจะบิดหมาดๆ
"แล้วจะเช็ดตรงไหนก่อนล่ะเนี้ยเคยดูแลใครที่ไหน" ชายหนุ่มได้แต่พูดกับตัวเองก่อนจะวางผ้าชุบน้ำลงที่ข้างกะละมังแล้วหันมาถอดกระดุมชุดนอนของผกาเกศออก
ให้ตาย
