Maagang nagising si Marga para maghanda ng babaonin nilang magkapatid. Lunes ngayon at maagang umalis ang kanilang magulang para maglako sa bayan. Iyon ang ipinambubuhay nila para makaraos sila sa buhay at malaki ang pasasalamat niya dahil hindi na problema ng magulang niya ang kanyang matrikula at buwan buwan din siyang nakakatanggap ng allowance mula sa mayamang Don sa kanilang bayan.
Habang naghahanda siya ng baon
ng dalawang kapatid niya ay siya naman ang pagdating ni Korvi. Ang kanyang kababata. Tulad nito ay nag-aaral din ngunit ang kaibahan nga lang ay hindi ito iskolar sa kanilang pinapasukang unibersidad. May sinabi ito sa buhay, tulad ng kanilang mga kaklase.
"Dami naman yan? Sabi nito buhat sa pinto."Pang apatan na ang kakain diyan".
"Alam mo naman si Butchoy at Barley, parehong matakaw".
"Can I help you?
"Hindi na. Kaya ko na ito".
"Hayan ka na naman. Para matapos na agad".
"Madudumihan lang iyang uniporme mo".
Kumunot ang noo nito. Inagaw nito ang hawak niyang baonan.
"Hindi ka sanay diyan. Hindi mo yan alam".
"Ano??".. Pati maglagay ng kanin sa baonan, hindi ko alam? ".
" Hindi mo talaga yan ginagawa kahit noong hayskul pa tayo".
"Then, I will do it now. Let me do this, para mabilis na tayong makapasok. It's already six thirty. Remember our first subject. Tawagin mo na lang iyong dalawa".
"Okay. Sabi mo eh". Sabi na lang niya at tinawag niya na ang kanyang dalawang kapatid para pumasok na.
"Are you ready Butchoy, Barley?
" Opo, kuya Korvi. Ready na kami!
Sabay sagot ng dalawa. Napangiti na lamang si Marga sa tatlo. At lumabas na sila.
"Bago?
" yong?
"itong kotse mo?
" This is my car's dad. Hiniram ko lang. Sakay na kayo. Idaan na natin ang dalawa sa school nila".
"H'wag na. Diyan lang naman sila o. Para pumayat ng kaunti si Butchoy".
"Ang hilig mong tumanggi. Pahihirapan mo pa 'yang dalawa. Get in Butchoy, Barley".
"Ano po kuya? Tanong ng isa.
" Sabi ko, pumasok na kayo at ihatid na namin kayo ng ate niyo".
Tumango na lamang ang dalawa at sumakay na sila. Naiwan si Marga.
"O, ano pang ginagawa mo diyan? Halika na! Pumasok ka na dito".
Sumakay na rin siya at inihatid nila ang dalawa. Binilinan pa niya ang mga ito at umalis na sila. Habang binabaybay nila ang daan patungo sa kanilang pinapasukang unibersidad ay di niya maiwasang magtanong sa binata. Tumikhim muna siya.
"ehem!.. Ahm, Korvi".
"Yes.
" Hindi ba kami nakaka-abala
sa'yo?
Napalingon sa kanya ang binata. Kumunot ang noo nito.
"Anong klaseng tanong yan, Marga?
" I'm just aking. Bawal bang mag
tanong? inismiran niya ang binata.
Natawa naman si Korvi sa tinuran niya at inihinto nito ang kotse sa gilid.
"O, bakit tayo tumigil?
" I just want you to know na hindi kayo nakakaabala sa akin, lalo na sayo.
I'm doing this because I want to.
Hinawakan nito ang baba niya
"K-Korvi".... Anas niya
Inilapit ng binata ang kanyang mukha sa dalaga. Napapikit si Marga. Walang ano ano ay bumulang hawit ng tawa ang binata.
"Hahahaha!!!!
" Anong nakakatawa?
"Sarap mong inisin. Papikit pikit ka pa!"
" Sarap mo namang kurutin". irap niya dito.
"Do you wanna try? Seryoso nitong tanong.
"Korvi!"..
"Just kidding!"... Tara na!"
Sabi nito at pinaandar na ang kotse. Pagdating nila sa unibersidad ay pinagbuksan siya nito ng pinto.
"Thank you"
"As always my Princess".
"Princess ka diyan". Halika na. Pinagtitinginan na nila tayo dito. Baka mamaya, pag-uusapan na naman nila tayo.
"So? Don't mind them".
"Ayoko na ng issue"
"inggit lang sila saiyo kaya ka nila
pinag-uusapan".
"Ano naman ang kina-iinggitan nila sa akin, aber?"..
"You're beautiful!" sambit
nito.
Natahimik naman siya.
"Hahaha!!"... Naniwala ka naman".
"Ang hilig mong mang-inis!
" Ang seryoso mo kasi. Halika na".
At hinila siya nito sa canteen.
"Anong gagawin natin dito?
" Ano ba ang ginagawa ng karamihan dito? "
" Kumakain. Pero anong oras
na. May pasok pa tayo".
" Iyon naman pala e. Kaya kakain tayo. Maya pang eight ang pasok natin".
"Wala akong pera".
"Sagot ko. H'wag ka ng tumanggi.
Alam kong hindi ka nag-almusal".
"Nagmamadali ka e".
"I want to make the most of the day while I'm with you".
Napatingin siya dito. "Anong ibig mong sabihin?"
"Order muna ako. Take a sit. What do you want?"
"Ikaw na lang bahala". Sagot niya
dito. Tumango lang ito at umalis na
para um-0rder na siya namang pagdating ni Lara, isa rin sa mga iskolar sa kanilang unibersidad.
"Oy, fren, nandito ka pala!".. Kumusta? Tanong nito sa kanya.
"Okay lang ako. Ikaw, kumusta
ka na? Upo ka muna".
" Heto, medyo busy. Sige, thankyou.
Bibili lang ako ng sandwich. Siya nga pala, nabalitaan mo na ba na may gaganaping party si Don Lorenzo para
sa lahat ng mga scholar niya?
" Wala pa akong nababalitaan".
"Akala ko, alam mo na. Pero sa susunod pang buwan ata iyon e'..
sige, maiwan muna kita. Nandiyan na si sungit e'.. Nguso nito kay Korvi. Napailing lang siya dito. At umalis na ito sa harapan niya.
" Anong nangyari do'n?" tanong
naman ng binata na inilapag ang tray ng pagkain sa mesa.
"Natakot sa'yo".. Hehe
"Natakot?"... 'di naman ako multo.
"Multong gwapo!".. Agaw niya dito.
napangiti naman sa kanya ang binata.
"Really? Do I look handsome to you Marga?"
"Maybe".
"Is that the answer?"
"Maybe yes"....
"Nah!".... I don't believe you ".
" Yabang! "...
Natawa ang binata sa tinuran niya
" Let's eat first". Para ganahan tayong magkwentuhan".
Sabi nitong inabot sa kanya ang platong may lamang pancake at juice at umupo na ito sa harap niya.
"Thanks Korvi".
"You're always welcome, Marga.
And I like the way you called my name. It's sound like I'm heaven". Sabi nitong kinindatan siya.
"Duh!!!!!!".... pabiro niyang sabi at pinaikot niya ang kanyang mga eyeballs. Natawa naman sa kanya si Korvi.
"Hahaha!!"... You're so cute, while doing that ". Sabi nitong sumubo.
Tumitig siya sa binata. Kita ang lungkot sa mga nito. Alam niyang may problema ito, pero ayaw niya itong pangunahan. Napansin naman ni Korvi ang paninitig ng dalaga sa kanya.
" Something wrong?"
"Ahm, nothing". Sabi niya at nagbaba siya ng tingin dito at sumubo na rin siya ng pancake.
Pagkatapos nilang kumain ay ngpahinga muna sila at pumunta sa silong ng mangga kung saan doon ang hintayan nila sa kanilang first subject.
Siya ang unang nagbasag ng katahimikan. Parang hindi si Korvi ang
kasama niya ngayon. Masayahin si Korvi, pero hindi iyong ganitong nagbibiro, pagdakay sumeseryoso ang mukha nito. "Do you wanna tell something about what you told to me earlier? tanong niya dito.
Ngumiti lang ang binata sa kanya. Pinagsiklop nito ang dalawang kamay at ipinatong sa baba niya.
" It's all about me, Marga and my father. My true father".
Sabi nitong tumingin sa kanya. This time ay seryosong Korvi ang kaharap niya. Bumuntong hininga muna ito
at tumingin sa suot na relo.
"Gusto mo bang pag-usapan natin yan sa inyo, Korvi? H'wag muna tayong pumasok. I think, you have a serious problem and we need to solve it.
Mapait itong ngumiti.
" Maybe, We talk this some other time ".
"Are you sure?
" Yah".. Come on, let's go inside.
It's already eight. I saw Mr. Fourth".
Sabi nitong tumayo na. Napabuntong hininga na lang siya at hinawakan niya ang kamay ng binata. "I know you're not ready to tell everything to me, Korvi. But I'm always here". Sabi niya dito at tumango lang sa kanya ang binata at sabay na nilang tinunton ang room nila.
----------
Pabalibag na isinara ni Rex ang pinto dahil sa inis nito sa kanyang isang kliyente. Pabagsak itong umupo sa swivel chair at hinilot ang kanyang sentido.
"That fu***** as sholes!! Damn that man!". Sabi niya at pinindot ang intercom. "Go to my office now, Clarice.
at ibinaba niya na ito na siya namang pagdating ng sekretarya niya. Mabilis pa ito sa alas kuwatro kung dumating.
"G-good morning Sir".. Utal nitong sabi sabay yuko ng ulo.
Kumunot ang kanyang noo. Heto na naman tayo. Mukha ba siyang kakain ng tao at laging nagkakanda utal utal ang sekretarya niya 'pag kaharap niya ito. Sayang pa naman ang suot nitong pencil skirt na luwa ang dibdib. Kung manyak lang ako ay matagal ko na itong tinusta. Bulong ng kanyang isip.
"Chain up, Clarice".. You're always like that!" inis niyang sabi.
" S-sorry Sir".
Sabi nito at tumingin na sa kanya. "Did you tell Mr. Fierce that I'm going to meet their team today? "
"Yes, Sir.
" 0kay. What about my schedule for today?"
"Ahm, sir. You don't have any schedules today. Only for Sir Fierce's team".
Sabi nito sa na hindi makatingin ng diretso sa kanya.
"What's wrong with this woman? Tssk!". Bulong niya. "Okay. You may leave now". At tumango lamang ang babae sa kanya pero, tinawag pa niya ito. "Wait Clarise. Kindly wear a descent office dress or a pencil skirt? not that kind of pencil skirt you wore it today". Aniya.
Napanguso ang sekretarya niya at nagsalita ito.
"I thought, you love it Sir?
Sabi nito sa mapang akit na boses.
Napamaang na lang siya. Ano daw??
" What?! ".... Who told that I love that kind of s**t office attire?"
"It's only in my mind, Sir".
Naman pala. Akala niya eh, mangdadamay pa ito.
"Go back to your work". Aniya na hindi na tumingin sa sekretarya niya. Mahiyain, pero kung manamit naman ay wagas. Napapailing niyang bulong.
Naalala niyang malapit na pala ang party ng kanyang ama. Kinuha niya ang phone at tinawagan niya ang Don. "Hello there Papa".
"Iho!".... Buti at napatawag ka". Sagot sa kabilang linya.
"I just remember you Pa".
"How's our business? Maayos ba?"
" Yes. I have only one client that he rejects my proposal. I didn't know if he was insulting me about my capabilities".
"Ganyan talaga sa negosyo Iho. Hindi laging umo-oo ang mga kliyente but it was okay with me".
" but, Pa"...... For me was not okay ".
"No, Iho. Parte yan ng pagiging negosyante." But, I believe in you. That's why I give that to you para pamunuan mo habang busy ako dito".
Bumuntong hininga siya. "Thank you Papa. But, I promise to you that I will do my best. Siya nga pala, malapit na po iyong party niyo. Did you already settle it?
"Not yet. Inaayos pa lang ng sekretarya ko, Iho. And I want you to come here. I want you to be my guest".
"Are you sure papa?"..
"Yes!.. You are my son. That's why I want you to be one of my guests".
"Nah! I think I'm excited"..
"it's good to hear that. Para makilala mo naman ang mga scholars ko. Malay mo anak, dito ka na makakakilala ng babaeng pakakasalan mo". Biro ng matandang Don.
"I don't think so, Papa". Marami din
namang babae dito---
"Pero wala ka pang ipinakikilala
sa amin dito ng iyong mama". Putol ng don sa kanya.
Napakamot na lang siya sa sinabing
iyon ng kanyang ama at nagpaalam na siya rito. Baka kung saan na naman mapunta ang pinag-uusapan nilang ito. From the business to party at napunta sa buhay pag-ibig niya. His already twenty year old and he have not yet invited a woman for a date. Ewan din ba niya kung bakit wala pa siyang magustuhang babae. Marami din na mang nagpapa pansin sa kanya, isa na doon ang sekretarya niya. Kaso, kung papatulan din lang naman niya ito ay sana noon pang first day niya bilang COO.
Actually, his father is the CEO and his one sibling, Revina is too young to handle their some businesses in Philippines and two in Canada and the new one is in France And he don't know who will handle their business there. Masiyadong malihim ang kanyang ama.