ผมยังไม่พร้อม
846 Words
ร่างสูงใหญ่เคลื่อนไหวไปมาบนเตียงโยกเร่าสอดเสียดกายอุ่นร้อนเข้าหาร่างเล็กพลิ้วไหวใต้ร่างอย่างชำนาญ เสียงครวญครางดังกระเส่าพร่าเสียวตลอดการเคลื่อนไหวร่างของทั้งสองที่ตอบสนองกลืนกินกันและกันอย่างเป็นจังหวะ
“อา…ดีเหลือเกินรามขา อือ...” เสียงเล็กร้องครางเร่าเสียวเมื่อคนเหนือร่างเคลื่อนไหวเร่งเร้าเสียวเข้าหาตัวหล่อนเป็นจังหวะจะโคน
“อา…เสียวก็ครางดังๆ เพื่อน อ่า…อือ…” น้ำเสียงแหบห้าวของคำราม หนองกรุงศรี หรือราม วัย 38 ปี ดังพร่าซ่านเสียวออกมา รูปร่างเปลือยเปล่าสมส่วนดั่งเช่นบุรุษในเทพนิยาย ใบหน้าหล่อประดับด้วยเคราสากล้อมกรอบสวยงาม ริมฝีปากหนาหยักยิ้มทุกครั้งที่เคลื่อนไหวเรือนกายแข็งแรงเข้าออกในกายฉ่ำสวาทของเพื่อน แฟนสาว
“อา…เสียวเหลือเกินที่รัก อือ…ไม่ไหวแล้วรามขา เพื่อนใจจะขาดแล้ว อือ…”
หล่อนแอ่นหยัดยกเร่าร่างเล็กขึ้นรับตอบสนองแรงขยับโยกของเอวสอบอย่างรู้จังหวะกันและกัน หล่อนคบกับแฟนหนุ่มมาสองปีกว่า แล้วเขาก็ให้เธอย้ายมาอยู่ด้วยในบ้านหลังใหญ่ของเขา แม้ว่าแม่ของชายหนุ่มจะไม่ชอบเธอ แต่เธอนอนกับลูกชายเขาไม่ได้นอนกับแม่สักหน่อย เรื่องอะไรต้องแคร์
คำรามเป็นเจ้าของฟาร์มไก่อันดับต้นๆ ของจังหวัดปทุมธานี และเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดด้วย มีโรงงานผลิตปุ๋ยเคมีส่งออกตามร้านค้าและวางขายในร้านใหญ่ๆ มีสาขาอยู่แทบจะทุกจังหวัด เรื่องความร่ำรวยไม่ต้องพูดถึง และนี่แหละเป็นสาเหตุที่ทำให้เพื่อนไม่แคร์ ไม่สนใจแม่ของแฟนหนุ่ม ไม่ว่าท่านจะด่าเหน็บทุกครั้งที่เจอกันก็ตาม
“อา…ตอดรัดผมดีเหลือเกินเพื่อน อ่า…เสียว ซี้ดดด อือ…”
คำรามแทบจะปริแตกอยู่แล้วตอนนี้ ชายหนุ่มเร่งเร้าเอวสอบเคลื่อนไหวกระแทกดุดันเข้าออกเร็วถี่เพื่อนำพาตัวเองและแฟนสาวให้ถึงสวรรค์ชั้นฟ้า และไม่นานก็เสร็จสมอารมณ์หมายเมื่อกายเล็กเปลือยเปล่าใต้ร่างกระตุกเกร็งร้องเสียวออกมาสุดเสียงพร้อมกับบั้นเอวสอบของเขากระตุกรัวถี่แล้วความสุขของเขาก็ปลดปล่อยออกมาตามแฟนสาวไปติดๆ
“โอว์…ดีเหลือเกินเพื่อนของผม”
“อือ…แล้วเมื่อไหร่เราจะได้แต่งงานกันคะ รามขา” หล่อนกระแซะถามแฟนหนุ่มอีกครั้ง แม้จะรู้ดีว่าถามไปก็ไร้คำตอบ
“อา…ผมยังไม่พร้อมเพื่อน เราคบกันไปก่อนนะ คุณก็เห็นว่าแม่ของผมไม่ชอบคุณ ผมอยากให้ท่านยอมรับคุณก่อนที่รัก” เอ่ยเสียงหวานแหบพร่าจูบซับเหงื่อที่หน้าผากมนให้หล่อน ก่อนจะเคลื่อนกายถอดถอนแก่นกายของตัวเองออกจากร่างคับแคบของแฟนสาวไปนอนหอบหายใจอยู่ข้างๆ หล่อน
เพื่อนแสร้งยิ้มอ่อนหวานให้แฟนหนุ่มทั้งๆ ที่ในใจนั้นร้อนระอุโกรธทุกครั้งเมื่อชายหนุ่มตอบกลับมาแบบนี้ หล่อนเคลื่อนไหวนอนตะแคงแล้วตวัดแขนโอบกอดเอวสอบ ก่อนจะเคลื่อนไปซุกหน้ากับอกแข็งแรงของแฟนหนุ่ม
“เพื่อนรอได้ค่ะ เพื่อนรักรามนะคะ”
“ผมรู้เพื่อน”
คำรามไม่เคยบอกรักหล่อนกลับสักครั้ง นี่คือสาเหตุที่ทำให้เธอรู้สึกน้อยใจทุกครั้ง
“เราไปอาบน้ำกันเถอะค่ะ เดี๋ยวคุณแม่ก็จะกลับมาแล้ว”
เพื่อนเอ่ยอย่างใส่ใจทั้งๆ ที่ความจริงนางไม่สนใจหรอกว่าแม่ของแฟนหนุ่มจะกลับมาหรือไม่กลับมา ได้ยินว่าไปรับหลานสาวของเพื่อนมาอยู่ด้วย บอกว่าจะพามาทำงานในฟาร์มของตนเอง เพราะหลานสาวของเพื่อนนั้นเรียนจบบัญชีมาเลยอยากนำมาฝากงานที่นี่ และคำรามก็ไม่ขัดผู้เป็นแม่ เพราะชายหนุ่มให้สิทธิ์ทุกอย่างกับผู้เป็นแม่ ไม่ว่าท่านต้องการอะไร คำรามก็อำนวยความสะดวกเห็นดีเห็นชอบไปด้วยเสมอ
“ขอบคุณนะที่อดทนกับแม่ของผม ทั้งๆ ที่ท่านก็ด่าว่าคุณตลอด แต่คุณก็ทน” คำรามเอ่ยจากใจ เพราะเขาเห็นบ่อยครั้งหรือแทบจะทุกครั้งเลยที่เพื่อนโดนแม่ของเขาต่อว่าและเหน็บแนม แต่หล่อนก็ยังอดทนได้ไม่เคยโต้ตอบท่านสักครั้ง
“เพราะเพื่อนรักรามไงคะ”
“อือ…อาบน้ำกันเถอะ”
คำรามเปลี่ยนเรื่องทันทีพร้อมกับเคลื่อนกายลุกขึ้นโอบอุ้มร่างเปลือยของแฟนสาวเดินไปยังห้องน้ำเพื่อจะได้อาบน้ำพร้อมกันและร่วมสวาทกันใต้ฝักบัวเย็นๆ แล้วต่อที่อ่างอาบน้ำขนาดใหญ่เพื่อผ่อนคลายร่างกาย และในห้องน้ำก็มีถุงยางอนามัยประจำไว้รออยู่แล้ว เขาไม่จำเป็นต้องพกติดตัวไป ส่วนถุงยางที่ใส่ไปแล้วเขาก็ถอดโยนทิ้งถังขยะในห้องน้ำ แล้วเสียงครวญครางก็ดังลอดออกมาจากข้างในห้องน้ำเมื่อบทรักเริ่มขึ้นอีกครั้ง
“อ่า…อือ…”
- Writer
