"You're beautiful as always, Rena."
Kung noon hinahayaan ko si Froilan na hapitin ako sa aking bewang saka hahayaan rin itong halikan ako sa labi sa tuwing sinasalubong niya ako. Ngunit sa kauna-unahang pagkakataon agad akong umilag sa kanya at naglakad patungo sa isang pintuan ng kotse.
Sa peripheral vision ko. Sinundan ako ng tingin ni Froilan. Siguro nagtaka na naman sa kinikilos ko. Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko na siyang iniwasan. Alam kong masiyado ng halata ang kinikilos ko kaya siguro hindi ito mapakali.
"Rena!" he called irritatedly. He even glared.
Diretso na ang pagpasok ko sa loob ng kotse. I put my seatbelt saka diretso na ang tingin sa harapan.
Pumasok na rin si Froilan sa loob ng kotse. Pabagsak niyang sinirado ang pintuan. I can hear his pissing off breath
