“พอแล้วค่ะ” พิชชาดื่มไปเพียงครึ่งแก้วก็หยุดดื่ม ผมเองก็ไม่บังคับให้เธอดื่มทั้งหมด
“คุณง่วงไหมคะ” พิชชาดึงผมให้ล้มตัวลงนอนข้างๆเธอ ผมจึงขยับตัวนอนตะแคงมองคนสวยตรงหน้า
“ไม่ครับ คุณไม่นอนแล้วเหรอ”
“ฉันนอนบนรถแล้ว”
“พิชชา ที่เพื่อนคุณพูดว่า ลูกชายคล้ายพ่อ เขาหมายถึงผมใช่ไหม ก่อนหน้านี้คุณบอกกับเพื่อนว่าจะมีลูกชายที่หน้าเหมือนผมใช่หรือเปล่า” ผมก้มลงมองหน้าเธอใกล้ๆ พร้อมกับถามในสิ่งที่สงสัย
“ลูกชายของฉันก็ต้องคล้ายพ่อของเขาอยู่แล้วสิ” เธอยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมกับตอบคำถามผม
“ลูกชายของคุณ หมายถึงลูกของเราหรือเปล่าพิชชา คุณตอบผมก่อนสิ ที่เพื่อนคุณพูด หมายถึงผมหรือเปล่า”
“หมายถึงคุณหรือเปล่านะ” เธอลุกขึ้นนั่งคร่อมตัวผมพร้อมกับยิ้มหวานให้ผมอย่างยั่วยวน นี่เธอกำลังลองใจผมอยู่หรือเปล่านะ
“คุณอยากทำอะไรครับ” ผมดึงเธอลงมานอนทับบนตัวผม แล้วมองสบตาสื่อความหมาย เธอยั่วผมมา ผมก็ยั่วเธอกลับ มาดูกันว่าใครจ
