“ฉันขอคิดดูอีกหน่อยก็แล้วกัน”
“พิชชา เรื่องต่อสัญญาร้านรอบนี้ให้ฉันเป็นคนคุยได้หรือเปล่า” อยู่ๆเรนนี่ก็เอ่ยถึงสัญญาเช่าร้านขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทั้งที่เป็นคนไม่ค่อยสนใจเรื่องสัญญาอะไรพวกนี้เลย แต่ครั้งนี้กลับกระตือรือร้นขึ้นมา คงเป็นเพราะอยากติดต่อกับนายรันที่เป็นเจ้าของที่แน่นอน
“ทำไม อยากเจอคุณรันเหรอ” เรนนี่พยักหน้าพร้อมกับยิ้มกว้างทันที
“บ้าผู้ชายชะมัด” ฉันแขวะเพื่อน แต่เรนนี่ไม่สนใจคำพูดฉันเลยสักนิด เอาแต่ยิ้มอารมณ์ดีเหมือนคนบ้าอยู่คนเดียว
“เล่าเรื่องคุณรันให้ฟังหน่อยสิพิชชา”
“เล่าอะไร ไม่มีอะไรจะเล่าหรอก ถึงเขาจะเป็นเจ้าของที่นี่ แต่ฉันเคยเจอเขาแค่ไม่กี่ครั้งเอง”
“แล้วฉันจะทำยังไงล่ะทีนี้ จะหาโอกาสเจอเขาได้ยังไง” เรนนี่ดูจะจริงจังกับเรื่องของผู้ชายที่ชื่อรันจริงๆ
“นี่แกชอบเขาขนาดนั้นเลยเหรอ แกเพิ่งเจอเขาเมื่อเช้า แล้วก็พูดกับเขาไม่กี่คำเองนะ สถานการณ์ที่พวกเราเจอกันก็ไม่
