“พี่ไวน์ คิดถึงแม่พิหรือเปล่าครับ” ฉันรีบเข้าไปอุ้มลูกชายสุดที่รักของพวกเรา แล้วหอมพี่ไวน์ทั้งซ้ายทั้งขวาด้วยความคิดถึงทันที พี่ไวน์ก็หัวเราะเอิ๊กอ๊ากอย่างอารมณ์ดี คงเพราะเพิ่งตื่นนอนนั่นเอง
“อย่ามัวเล่นกับลูก รีบเล่ามา”
“ไม่ค่อยอยากรู้เลยนะ” ฉันเหน็บเพื่อน
“ของฝาก” ฉันหยิบชาของฝากที่เลือกซื้อมาตอนที่บริษัททัวร์พาไปซื้อของฝากหลังจากไหว้พระเสร็จแล้วส่งให้เพื่อน
“ขอบใจมากนะเพื่อนรัก เล่ามาสิ เรื่องมันยังไง แกบอกว่าไม่ชอบเขาไม่ใช่เหรอ แล้วไปเจอกันยังไง ทำไมถึงได้ตกลงคบกับเขา” เรนนี่ยิ้มพอใจกับของฝาก เพราะเป็นคนชอบดื่มชาอยู่แล้ว แต่ก็ยังไม่ลืมเรื่องที่อยากรู้
“มันเป็นอุบัติเหตุน่ะ”
“ยังไง เล่ามาเลยนะ” พิชชาเองก็เร่งฉันเหมือนกัน
“คุณกรณ์เป็นเจ้าของบริษัททัวร์ที่แม่ไปเที่ยว”
“บริษัทที่แกกับแม่ไปคราวก่อนน่ะเหรอ”
“ใช่ แต่ครั้งนั้นเขาไม่ได้ไปด้วย”
“แล้วยังไงต่อ”
“พอดีฉันกับไกด์ผู้หญิงที่
