ความเดิม- ..ไหวค่ะ..แค่เวียนหัวนิดหน่อย ก็มันวน ๆ อยู่ในสนามแค่นี้นี่คะ.. กานต์ธิดาบอกยิ้ม ๆ แต่เริ่มปวดศีรษะตุ่บ ๆ ขึ้นมาบ้างแล้ว
……………………………………..
..แต่หน้าเราซีดมากเลยนะ พอเถอะกลับบ้านกัน ถ้าพี่ชายน้องบีเห็นน้องบีในสภาพนี้ต้องคิดว่าผมพาน้องบีมาลำบากหรือคิดว่าผมรังแกน้องบีแน่ ๆ เลย.. เปรมมนัสเอ่ยเสียงเข้มและคิ้วขมวดอย่างคนเครียด
..กลับก็ได้ค่ะ น้องบีก็ปวดหัวตุ่บ ๆ อยู่เหมือนกัน.. กานต์ธิดาบอกยิ้ม ๆ แต่เป็นยิ้มที่ฝืนเต็มที
เปรมมนัสที่ทำท่าจะเข้ามารวบตัวหญิงสาวเพื่อให้หญิงสาวเข้ามาในรถของตัวเองอยู่นั้นแต่เกิดเหตุไม่คาดฝันเสียก่อน
พรึ่บ!! (ร่างบางร่วงลงไปเสียก่อนแต่เปรมมนัสเข้ารับไว้ได้ทันเวลาพอดี)
น้องบี! แปะ..แปะ..แปะ.. (เสียงมือของชายหนุ่มที่ตบไปที่แก้มที่เนียนเรียบแต่ซีดเซียวเต็มที)
..เฮ่ย..นัท พาน้องเค้าไปโรง'บาลเถอะ น้องเค้าหน้าซีดมากเลยว่ะ น้องมีโรคประจำตัวหรือเปล่าว๊ะ.. ปีย์มน
