ความเดิม- ..ได้เลยค่า แต่ต้องรอให้ตะวันคล้อยต่ำก่อนค่อยปลูก.. กานต์ธิดาบอกยิ้ม ๆ อย่างคนอารมณ์ดีแล้วเดินไปที่หน้าบ้านแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยส่วนอีกคนก็เดินตามไปติด ๆ
………………………………….
กานต์บุรุษที่เดินตามออกมาพร้อมกับกระเป๋าสัมภาระเอ่ยขึ้น ..ไม่ต้องไปเปิด-ปิดประตูให้พี่หรอกเดี๋ยวพี่ทำเอง พี่ว่าจะเดินทางไปบ้านพี่กายเย็นนี้เลยนะ แล้วถือกุญแจออกมาแล้ว เราอยู่นี่กับคุณนัทเถอะ..
..อ๋อ..ค่ะ พี่เอ..เอางั้นก็ได้ค่ะ เดินทางปลอดภัยนะคะ.. กานต์ธิดาบอกพี่ชายพร้อมกับยิ้มเจื่อน ๆ ส่งให้แล้วหันหลังกลับมาที่สวนไม้ดอกไม้ประดับของพี่ชายแต่
ด้านเปรมมนัสเมื่อเห็นว่าอีกคนขบรถออกไปได้ไกลระยะหนึ่งแล้ว และรู้ดีว่าคนตัวเล็กรู้สึกอ้างว้างและกังวลเรื่องการเดินทางของพี่ชายอยู่ไม่น้อยเรื่องที่พี่ชายได้เปลี่ยนแผนจะเดินทางแบบกระทันหัน
"ไม่เป็นไร ผมจะอยู่กับน้องบีเอง พี่เอเค้าก็มีคนที่เค้าต้องแคร์เหมือนกันหนูต้องเข้าใจพ
