ความเดิม- อุ่บ! "เจ็บนะยัยกุ้งแห้ง ถองมาได้ เรานี่ไม่รู้จักพูดไม่รู้จักบอก อะไรนิดอะไรหน่อยก็ไม่ได้ ทำร้ายร่างกายอย่างเดียวเลย" เปรมมนัสกระซิบกระซาบดุคนตัวบางข้างใบหูสวย ส่วนอีกคนก็เอียงตัวหนี แถมยังทำตาขวางใส่อีกต่างหาก
……………………………………..
"พอเถอะนายนัท อย่าแกล้งน้องน่า..เราโตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ" เปรมชัยปรามลูกชายแต่หันไปยิ้มกับแขกอย่างขอลุแก่โทษที่ต้องดุลูกชายผ่าวงสนทนา
"เดี๋ยวผมพายัยกุ้งแห้งไปนั่งที่ห้องนั่งเล่นก่อนนะครับ ทางนี้คงต้องการความเป็นพิธีการหน่อย ๆ" เปรมมนัสเอ่ยขึ้นอย่างรู้มารยาท
"ไปเถอะ เสร็จแล้วเดี๋ยวจะให้คนไปเรียกมากินอาหารด้วยกันนะ/ตามสบายนะลูกน้องบี ไปอยู่กับพี่เค้าก่อนน๊า" เปรมชัยอือออกับลูกชายแล้วหันไปคุยกับว่าที่ลูกสะใภ้ยิ้ม ๆ
ตัดมาที่ห้องนั่งเล่น
เมื่อเข้ามาในห้องเปรมมนัสเข้าไปเปิดเครื่องเล่นวิดีโอ แล้วต่อกับหูฟังครอบหูฟังให้เขาและเธอแล้วนั่งดูไปพร้อม ๆ กันบนโซฟาตั
