ความเดิม- ..อ้าว..น้องเอ๋ยเองเหรอลุก..คิดว่าใคร..ย่อมได้เลยลุก มาเลยกินด้วยกันอร่อยดี...มา..มา..มา.. คุ๊กกี้สูตรนี้ก็อร่อยเสียด้วยซิ.. เปรมชัยกล่าวยิ้ม ๆ มือก็หยิบคุ๊กกี้แสนอร่อยเข้าปากอย่างไม่หยุดหย่อน
…………………………………………
"ค่ะ น้องเอ๋ยเองค่ะ ไม่ใช่อานัทหรือคุณแม่หรอกค่ะ สบายใจได้ เราจะรู้กันแค่สามคนนะคะ"
"วันนี้ไม่ไปไหนเหรอลุก" เปรมชัยเอ่ยถามหลานสาวอย่างพอจะเดาได้
"ไม่หรอกค่ะคุณปู่ รอฟังข่าวยัยพี่บีน่ะค่ะ ไม่รู้อานัทจะทำอะไรปู้ยี่ปู้ยำพี่แกบ้าง ยิ่งตัวเล็กอยู่"
"เดี๋ยวก็รู้ว่าคนที่โดนปู้ยี่ปู้ยำน่ะคือใคร" ชายชราพูดยิ้ม ๆ พร้อมกับยกน้ำชาขึ้นมาจิบเบา ๆ อย่างอารมณ์ดี ในใจก็นึกสมน้ำหน้าไอ้ลูกชายที่หัวร้อนต้องเจอเสียมั่ง
ส่วนเปรมกิจได้แต่นั่งเป็นผู้ฟังที่ดีที่คอยฟังลูกสาวกับบิดาคุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้ประจ๋อประแจ๋ ถึงบทจะยิ้มก็ยิ้มอย่างเปิดเผย ถึงบทจะขำก็หัวเราะออกมาอย่างไม่มีกั๊ก วันนี้ถ้
